Γιατί τώρα; Γιατί αν όχι τώρα, πότε; Γιατί δεν έχει σημασία το πότε. Η σιωπή είναι ακόμη μία στάση «αποδεκτή». Η κακοποίηση, όταν δεν έχει τις συνήθεις...
Περπατώ προς το μετρό. Σκέφτομαι ότι υποτίμησα τη βραδιά από θέμα κρύου και υγρασίας και δεν ντύθηκα καλά. Από την ώρα που είδα την...
Οι Γριές που γίνονται σύμβολα: Συνέντευξη με τους Μανούσο Γεωργόπουλο, Πλάτωνα Γιώργο Περλέρο, Γιάννη Σανιδά
Ελίζα Σουφλή - 0 Έχει περάσει παραπάνω από μήνας κι εγώ συνεχίζω να σκέφτομαι Εκείνη την παράσταση. Θυμάμαι τον εαυτό μου να βγαίνει από το θέατρο Σταθμός με...
Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα: απόκοσμοι ήχοι και γυναικείες φωνές από τα βαθιά πηγάδια του θεσσαλικού κάμπου
Ελίζα Σουφλή - 1 Ξεκίνησα για το Μεταξουργείο. Η διαδρομή είναι πολύ μικρή από το σπίτι. Το θέατρο Σταθμός βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το σημείο όπου με...
Έχω πάντα πολύ ιδιαίτερη διάθεση όταν πρόκειται να παρακολουθήσω μια παράσταση κάπου στην περιοχή Κεραμεικός-Μεταξουργείο. Μάλλον είναι πολλοί οι παράγοντες που συντελούν σ' αυτό:...
Παρκάρουμε ακριβώς έξω από το ΠΛΥΦΑ. Από την πρώτη κιόλας ματιά έρχονται στον νου μου οι Αποθήκες στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Μία βιομηχανική εικόνα...
Το θέατρο ΡΟΕΣ έχει καθιερωθεί ως ένα από τα πολύ αγαπημένα μου. Είναι μικρό, αλλά όχι ασφυκτικά μικρό, έχει άνετες θέσεις, όπου και να...
Βρέθηκα, Σάββατο βράδυ, στους δρόμους του Μεταξουργείου. Περπατώντας προς το θέατρο Άλμα, αναρωτιέμαι, αλήθεια, πόσο καιρό έχω να βρεθώ σε αυτές τις οδούς με...
Αμερικάνικος Βούβαλος στο Θέατρο ΦΟΥΡΝΟΣ: Και πόσο τελικά αξίζει ένας Αμερικάνικος Βούβαλος;
Ελίζα Σουφλή - 0 Όταν έχεις παρακολουθήσει πολλές και διαφορετικές παραστάσεις, φτάνεις στο σημείο που από λίγες μόνο πληροφορίες, από δυο τρεις φωτογραφίες ακόμη, ξεχωρίζεις εκείνες που: είναι...
Διασχίζω την Αθηνάς προς την πλατεία Ομονοίας. Είναι Τετάρτη απόγευμα γύρω στις έξι και κάτι, και η πόλη δεν έχει μπει ακόμη σε βραδινούς...