ΘΕΑΤΡΟ

Εγώ είχα κατατρομάξει κι έκανα ώρα να συνέλθω∙ και σκέφτηκα: «Αλήθεια είν’ αυτό που είδα, όχι όνειρο∙ τα όνειρα είναι απάτες της φαντασίας, αλλά αυτό εδώ, ω, ναι, το παραδέχομαι γι’ αληθινό και ας με πουν προληπτικό». ΑΝΤΙΓΟΝΟΣ Το κλασικό θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε μία εκδοχή πολύ πέρα από τα όρια του κλασικού. Μία εκδοχή που συμβαδίζει με την digital εποχή που...

Σε μία εποχή που η χώρα μας – και όχι μόνο – υποφέρει από κρίσεις, κρίση οικονομική, κρίση κοινωνική, ανθρωπιστική, κρίση αξιών, οι παραστάσεις που σχετίζονται με την «αδηφάγο» εξουσία έχουν την τιμητική τους. Αυτός ο «Ένας» προστάτης/ Μεσσίας που εμφανίζεται με ένα καλάθι υποσχέσεις και καταλήγει να μοιράζει στο λαό τίποτα και να του αρπάζει τα πάντα, είναι...

Με αφορμή το επικείμενο σεμινάριο Επικοινωνίας «H επικοινωνία μιας παράστασης: μία πράξη θεατρική», ο Μελαχρινός Βελέντζας μιλάει στο ART.harbour και την Ελίζα Σουφλή για την τέχνη της επικοινωνίας μιας παράστασης, την παραγωγή στην Ελλάδα και φυσικά αναλύει όλα όσα θα συζητηθούν σε αυτήν την ενδιαφέρουσα τρίμηνη περίοδο συναντήσεων... Μελαχρινέ, χαίρομαι πολύ που είσαι μαζί μας στο ART.harbour και θέλησες να μοιραστείς μαζί μας τις σκέψεις σου… Κι...

  Είναι 2008, εγώ ετών 19 στα 20 δευτεροετής φοιτήτρια Νομικής στο ΑΠΘ. Ένα από τα μαθήματα επιλογής που αποφασίζω να συμπεριλάβω στον οδηγό σπουδών μου είναι η Εγκληματολογία. Εκεί, έχω την τύχη και τη χαρά να συναντήσω και να μαθητεύσω σε μία σπουδαία καθηγήτρια και άνθρωπο, την κα Αρχιμανδρίτου. Η εργασία μας θα έπρεπε να μελετά το έγκλημα μέσα...

Σ' αυτόν τον κόσμο γίνεσαι ό,τι έχεις αγαπήσει και παίρνεις προίκα σου στερνή αυτά που 'χες χαρίσει. Το ημερολόγιο έγραφε Σάββατο 23 Νοεμβρίου. Μία ειδοποίηση στο κινητό μου υπενθύμισε ότι η βραδιά ήταν αφιερωμένη στο θέατρο και τη μουσική. Οι αγαπημένοι μου Χαΐνηδες ξεκινούσαν παραστάσεις στο θέατρο Ροές με την ομάδα «Κι όμΩς κινείται». Το όνομα του έργου, ένα από τα χαρακτηριστικά τραγούδια...

"Οι άνθρωποι που αγαπάμε, μένουν πάντα μακριά." Διάβασα το Τάλγκο πριν περίπου μία δεκαετία. Είχα ήδη έρθει σε επαφή με τον Βασίλη Αλεξάκη από το βιβλίο του Η πρώτη λέξη που είναι μέχρι σήμερα στη λίστα με τα πέντε πιο αγαπημένα μου βιβλία. Το Τάλγκο με βρήκε σε μία περίοδο που αναζητούσα τον έρωτα, αυτό το συναίσθημα που δεν γνωρίζει όρια, που σε κάνει...

Η Άννυ Σάλιβαν κάνει το θαύμα, ανοίγει σε ένα μικρό παιδί ένα παράθυρο στον κόσμο, όταν για όλη του τη ζωή ζούσε σε ένα τσιμεντένιο κλουβί με σβηστά τα φώτα όντας καταδικασμένη να μεγαλώσει και να πεθάνει εκεί. Σάββατο βράδυ και βρίσκομαι σε μια από τις πιο αγαπημένες μου θεατρικές οδούς της Αθήνας, στην οδό Ακαδήμου στο Μεταξουργείο, έχοντας αριστερά...

Παρκάρουμε ακριβώς έξω από το ΠΛΥΦΑ. Από την πρώτη κιόλας ματιά έρχονται στον νου μου οι Αποθήκες στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Μία βιομηχανική εικόνα και η ενέργεια της τέχνης… Ενώ περιμένουμε να μπούμε στην αίθουσα, χαζεύω την αφίσα του έργου (που είναι και το εξώφυλλο του βιβλίου που κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική). Οι τέσσερις γυναικείες φιγούρες εκπέμπουν αυτοπεποίθηση...

Ένας αγώνας ενάντια στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, τη μοναξιά και την απομόνωση. Η ανάγκη για συντροφικότητα. Μόλις το προηγούμενο βράδυ ήρθε στο email μου η πρόσκληση για μία ακόμη πρεμιέρα. Ο Πύργος του Franz Kafka θα ανέβαινε στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρου στο Γκάζι σε διασκευή της Έλσας Ανδριανού και σκηνοθεσία Ορέστη Τάτση. Ο αγαπημένος μου συγγραφέας θα έπαιρνε σάρκα και οστά....

Για ένα πράγμα πάλευε η Ρένα μια ζωή, να είναι ελεύθερη. Και ξέρει καλά, τώρα στα 100, ως "παλιά πουτάνα" τι θα πει ελευθερία: Να αγαπάς και να αγαπιέσαι, και στο κρεβάτι και την καρδιά σου να κάνεις κουμάντο μόνο εσύ! Ήμουν στην Πράγα όταν ανακοινώθηκε η έναρξη παραστάσεων της Ρένας του Αύγουστου Κορτώ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Το πόστερ, το...