Μία ελληνική παροιμία, που δηλώνει κάτι παραπάνω από την κυκλοθυμία του Φλεβάρη.
Όλα αλλάζουν. Ακολουθούμε τη συνεχή ροή των πραγμάτων. Ενώ τα δεδομένα ανατρέπονται, οι άνθρωποι φεύγουν, νέοι τους αντικαθιστούν, άλλοι αλλάζουν ή εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε καλά τι μένει σταθερό.
Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω (= Δως μου μέρος, πού να σταθώ κι ως και τη γη μπορώ να κινήσω), είπε ο Έλληνας επιστήμονας και εφευρέτης Αρχιμήδης.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, σ’ αυτούς τους καιρούς που ολα μεταβάλλονται και ανατρέπονται, να ξεχωρίζουμε όσα μένουν σταθερά και να τα λατρεύουμε, να τα εξυψώνουμε και να τους προσδίδουμε μέρα με τη μέρα την αξία που τους πρέπει.
Και είναι οι Άνθρωποι που έχουμε στο πλάι μας. Αυτοί που γνωρίζουμε ηδη και εκείνοι που θα βρεθούν στον διάβα μας. Να έχουμε πίστη στον συνάνθρωπο, γιατί μαζί του μπορούμε να κινήσουμε τη γη.
Είναι η Φύση. Ξεχνάμε συχνά τη μυρωδιά του χώματος, τον ήχο της θάλασσας, το χρώματα των λουλουδιών. Η φύση μάς περιμένει πάντα να την ανακαλύψουμε. Στάσου και άγγιξε τα φύλλα που προσπερνάς, σίγουρα κι αυτό το δέντρο, κάτι έχει να σου πει.
Και η Τέχνη. Πόσοι αιώνες, πόσες χιλιάδες χρόνια πέρασαν και ο άνθρωπος βγήκε από το σκοτάδι με οδηγό την Τέχνη. Στη σπηλιά είχε ανάγκη να αποτυπώσει τη ζωή του, στο Μεσσαίωνα είχε ανάγκη να κραυγάσει την αγανάκτησή του και στην Αναγέννηση να παρουσιάσει την ανθισμένη του ψυχή. Και πάντα, μα πάντα, η Τέχνη στάθηκε άξια των προσδοκιών, και έγινε μοχλός έκφρασης και κίνησης του σύμπαντος του καθενός μας ξεχωριστά και του συνόλου.
Ας ευχηθούμε στην Αναγνώριση, την Εκτίμηση, και την Ελπίδα.
Καλό Μήνα σε όλους!
Ε.Σ
*Η φωτογραφία του editorial ανήκει στη Μαίρη Τσορτέκη. Στείλτε μας τη δική σας φωτογραφία για το editorial του επόμενου μήνα στο info@artharbour.gr ή στον λογαριασμό μας στο Instagram.
Το ART.harbour χρησιμοποιεί cookies για τη βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη.
Με τη χρήση αυτού του ιστοτόπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
