Κι οι μέρες που σου λείπουν, ω Φεβρουάριε,
ίσως μας αποδοθούν στον παράδεισο.
Τάσος Λειβαδίτης, 1922 – 1988, Έλληνας Ποιητής
Μου είχε λείψει πολύ να ξεκουράζομαι με ένα βιβλίο… Και λέω να ξεκουράζομαι γιατί όταν δουλεύεις καθημερινά διορθώνοντας εκατοντάδες σελίδες – και μάλιστα στην οθόνη ενός υπολογιστή – είναι εξουθενωτικό να συνεχίζεις και μετά τη δουλειά σου το διάβασμα.
Πολλές φορές ένιωθα “άσχημα” βλέποντας ανθρώπους να διαβάζουν 2-3 βιβλία την εβδομάδα. Ειδικά στην καραντίνα είναι “must” οι μαραθώνιοι βιβλίων… Για μένα και ένα είναι κατόρθωμα κάποιες φορές. Οπότε αυτό το editorial θα το αφιερώσω σε αυτό ακριβώς το θέμα, στη φιλαναγνωσία και σε όλα τα “πρέπει” και τους ψυχαναγκασμούς των χόμπι μας και της αξιοποίησης του ελεύθερού μας χρόνου.
Πολλές φορές αναρωτήθηκα, που είναι οι εποχές που διάβαζα βιβλία με το τσουβάλι; Θυμάμαι μια βόλτα στο Μοναστηράκι αρκούσε για να καταλήξω με 3-4 βιβλία ανά χείρας στην επιστροφή και αμέσως να ξεκινήσει μία (σύντομη) πορεία ανάγνωσης. Και μάλιστα τις περισσότερες φορές ήταν “βαριά” βιβλία. Ρωσική λογοτεχνία, Μπρεχτ, Μπέκετ, και άλλα. Που πήγε, λοιπόν, αυτή μου η λαχτάρα για διαβάσμα;
Αυτό, λοιπόν, που ανακάλυψα για τα βιβλία μεγαλώνοντας είναι ότι δεν πάνε πουθενά. Αντιθέτως, έρχονται κι άλλα να προστεθούν στη “λίστα ανάγνωσης” (αυτό κι αν είναι αγχωτικό!). Μα κυρίως, δεν είναι διαγωνισμός ανάγνωσης ο ελεύθερός μας χρόνος, ούτε κάποιος άλλος διαγωνισμός… Πραγματικά το διάβασμα (και κάθε ασχολία!) είναι πάνω απ’ όλα απόλαυση.
Σίγουρα το να γράφεις παρουσιάσεις βιβλίων σε πιέζει κάπως παραπάνω να ολοκληρώσεις τις αναγνώσεις. Όμως και πάλι, η ανάγνωση (πρέπει) να είναι απόλαυση – εκτός αν είσαι δικηγόρος (το περάσαμε κι αυτό, και φύγαμε από αυτό) που πρέπει θέλοντας και μη να τα διαβάσεις όλα στο πι και φι.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θέλω να σας πω, είναι γι’αυτόν τον μήνα να μην πιέζετε-καταπιέζετε τους εαυτούς σας στην ανάγνωση, αλλά και πουθενά. Αυτόν τον Φεβρουάριο να απολαύσετε τον ελεύθερο χρόνο σας όπως θέλετε χωρίς άγχος (και εκεί!). Τα βιβλία, τα πινέλα μας, τα χρώματά μας, οι κλωστές μας, τα χαρτιά μας, τα μολύβια μας, είναι εκεί και μας περιμένουν όταν είμαστε έτοιμοι, όταν έχουμε διάθεση, όταν η στιγμή είναι κατάλληλη. Καταπιεζόμαστε αρκετά από την κοινωνία και από την καθημερόνητα σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο (ενός ακόμη) εγκλεισμού. Δεν αξίζει για κανέναν λόγο να προσθέτουμε ένα έξτρα βάρος στις πλάτες και τις καρδιές μας.
Μπορεί αυτόν τον μήνα να διαβάσεις ένα βιβλίο που θα σε σημαδέψει και να είναι ένα παιδικό βιβλιαράκι 20 σελίδων ή μπορεί να διαβάσεις ένα βιβλίο αγαπημένο για 4η φορά και να βρεις τη φράση που μιλάει στην ψυχή σου και αυτό έχει τελικά σημασία.
Καλό Φεβρουάριο (έστω και καθυστερημένα) αγαπημένοι μου!
Ε.Σ
–
Υ.Γ: Σας προτείνω να ακούσετε…
