Ποτέ δε θα πειράξω
τα ζώα τα καημένα·
μην τάχα σαν εμένα,
κι εκείνα δεν πονούν;
Θα τα χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω
στους δρόμους να πεινούν.
Aν δεν μιλούν κι εκείνα
κι ο λόγος αν τους λείπει,
μήπως δεν νιώθουν λύπη,
δεν νιώθουν και χαρά;
Μήπως καρδιά δεν έχουν,
στα στήθη τους κρυμμένη,
που τη χαρά προσμένει
κι αγάπη λαχταρά;
Aκόμα κι όταν βλέπω
πως τα παιδεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με θάρρος σταθερό,
θα προσπαθώ με χάδια
τον πόνο τους να γιάνω,
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
να τα παρηγορώ.
Τα ζώα, Ιωάννης Πολέμης
(Από το βιβλίο: Iωάννης Πολέμης, Πρώτα βήματα, Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Bιβλίων, 1904)
Ιωάννης Πολέμης, 1862 – 1924, Έλληνας ποιητής και θεατρικός συγγραφέας
“Ποτέ δε θα πειράξω τα ζώα τα καημένα· μην τάχα σαν εμένα, κι εκείνα δεν πονούν;”, στιχάκια που θυμάμαι να λέμε στο Δημοτικό. Μα αλήθεια, πόσοι θυμόμαστε σήμερα αυτό το τόσο συγκινητικό και διδακτικό ποίημα του Ιωάννη Πολέμη;
Ένα μικρό παιδί μιλά για τα ζώα με αγάπη, με σεβασμό, με ψυχοπονιά, κάτι που φαντάζει φυσιολογικό (ένα παιδί είναι αθώο, έχει μόνο αγάπη για τα πάντα), μα σήμερα βλέπουμε τόσα αντίθετα παραδείγματα, γιατί οι “μεγάλοι” ξεχάσαμε να διδάξουμε στα παιδιά μας να σέβονται και να αγαπούν τα ζώα, τα αδέσποτα σκυλάκια και τις γατούλες της γειτονιάς. Πράγματα που δε διδάσκονται από ένα tablet…
Διάβασα πρόσφατα ότι ένας σκύλος γεννιέται γνωρίζοντας να αγαπά ανιδιοτελώς, γι’ αυτό και ζει τόσα λίγα χρόνια. Από την άλλη, ο άνθρωπος ζει πολλά παραπάνω χρόνια κι αυτό γιατί του παίρνει χρόνο μέχρι να μάθει αυτό ακριβώς, να αγαπά όπως ένας σκύλος. Και μπορώ να πω ότι αυτή είναι μέχρι σήμερα μία από τις αγαπημένες μου θεωρίες γιατί τα πιο υπέροχα πλάσματα έχουν τόσο περιορισμένο χρόνο στη γη.
Έρχονται, λοιπόν, στις ζωές μας και – αν έχουμε τα μάτια και τις καρδιές μας αντοιχά – μάς προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους, ή μάλλον τη λατρεία τους, και την ευκαιρία να πάρουμε ένα πολύ σημαντικό μάθημα αγάπης (κι άλλο ένα, κι άλλο ένα…).
Η 4η Οκτωβρίου, που καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, είναι απλώς μία αφορμή για να θυμόμαστε πως μοιραζόμαστε αυτόν τον τόπο με άλλα πλάσματα, που μάλιστα το προσέχουν και το σέβονται πολύ περισσότερο από εμάς.
Σε δύσκολους καιρούς όπως αυτοί που ζούμε, ας πούμε ότι τον Οκτώβριο θα βάλουμε στόχο να έρθουμε πιο κοντά στη φύση είτε πρακτικά με το να αναζητήσουμε μια θέση πιο κοντά σε αυτήν ή (πολύ απλά) σεβόμενοι το περιβάλλον, βοηθώντας με τον τρόπο μας να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος.
Ανακύκλωσε τις χάρτινες συσκευασίες, μείωσε τη χρήση πλαστικού μιας χρήσης, περιόρισε την αλόγιστη χρήση νερού, ανακύκλωσε τις ηλεκτρικές συσκευές, κάνε κάτι για τα ζώα! Φρόντισε τα αδεσποτάκια της γειτονιάς σου, υιοθέτησε ένα αδέσποτο, στείρωσε τα κατοικίδιά σου, βάλε ΣΤΟΠ στη μάστιγα των αδέσποτων ζώων, ΜΙΛΑ μπροστά στην κακοποίηση, έλα κοντά στο περιβάλλον προστατεύοντάς το.
Καλό μήνα σε όλους! Αγκαλιάστε τα ζώα!
Ε.Σ
–
Υ.Γ: Με αφορμή τη φύση και την αγάπη, η λίστα του μήνα έρχεται από το Ντόπιο Στριπτίζ… “My life outside the city”.
* Καλή ακρόαση!
