Σεπτέμβριος 2019

Καλό Μήνα με την ευχή να απολαμβάνουμε περισσότερο τις εικόνες του σήμερα απ' 'ο,τι τη νοσταλγία χθεσινών αναμνήσεων.

5395

Grief is the terrible reminder of the depths of our love and, like love, grief is non-negotiable. There is a vastness to grief that overwhelms our minuscule selves. We are tiny, trembling clusters of atoms subsumed within grief’s awesome presence. It occupies the core of our being and extends through our fingers to the limits of the universe.

The Red Hand Files, Nick Cave, 1957, Australian musician, singer-songwriter, author, screenwriter, composer and occasional actor

Autumn in Brussels © Ελίζα Σουφλή
Autumn in Brussels © Ελίζα Σουφλή

Πρόσφατα έπεσα πάνω στα Red Hand Files του Nick Cave. Ήταν Θεού δώρο να τα βρω τυχαία στο internet, ή μάλλον πιο σωστά ανθρώπου δώρο, αυτού του υπέροχου μουσικού, τραγουδιστή και συνθέτη που έχει φέρει τον όρο “πρότυπο” ξανά κοντά στη λέξη καλλιτέχνης.

Μέσα από την αλληλογραφία του με τους θαυμαστές του, ο Nick Cave, έχει δημιουργήσει μία μορφή ψυχοθεραπείας σε πρώιμο στάδιο με πρωταρχική βάση την επικοινωνία και την επαφή. Θίγοντας θέματα όπως η ζωή και ο θάνατος, η αγάπη, οι γυναίκες και ο μισογυνισμός, η πολιτική, ο πόλεμος, οι σχέσεις και οι εμπειρίες του, η μουσική και η δημιουργία, η απώλεια, απαντά ειλικρινά στις ερωτήσεις των θαυμαστών του.

Τα γραπτά του ανοίγουν ένα παραθυράκι στον ψυχισμό του καλλιτέχνη που κινεί από την απλή περιέργεια – τι στο καλό κρύβεται στο κεφάλι της κορυφής των Bad Seeds; – μέχρι την εσωτερική αναζήτηση, αναρώτηση και αυτοκριτική για την προσωπική μας θέση σε ανάλογους προβληματισμούς.

Τι μάς συμβαίνει τελικά στον θρήνο, τον έρωτα, την έμπνευση;

Το φθινόπωρο, συνήθως, μάς κατακλύζει τόσο ο θρήνος του καλοκαιριού που ξεχνάμε να ρίξουμε μια ματιά στα πεσμένα φύλλα των δέντρων, τα χρώματα της φύσης, το κίτρινο, το πορτοκαλί, το κόκκινο· σκέφτομαι κάποιες φορές, ότι αυτή η εποχή, ίσως είναι πιο ζεστή κι από το καλοκαίρι ακόμη. Μα πόσοι από μας του δώσαμε την ευκαιρία να μας ζεστάνει με την ομορφιά του;

Όσα ζήσαμε το καλοκαίρι και τελείωσαν, ας μείνουν πίσω μαζί με την τελευταία μέρα του Αυγούστου. Ο Σεπτέμβρης ας είναι η αρχή νέων εμπειριών, νέων ονείρων, νέων πλάνων, νέων συναντήσεων και σχεδίων, νέων δρόμων που οδηγούν στην απελευθέρωση όσων μας κρατούν δέσμιους στα περασμένα.

Να δώσουμε την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να μας κερδίσουν.

Να δηλώσουμε το παρόν σε νέα project, ίσως και κάπως έξω από τα νερά μας.

Να δούμε, τελικά, τι υπάρχει πέρα από το παρελθόν, το γνωστό και το συνηθισμένο.

Καλό Μήνα με την ευχή να απολαμβάνουμε περισσότερο τις εικόνες του σήμερα απ’ ό,τι τη νοσταλγία χθεσινών αναμνήσεων.

Ε.Σ

Εγγραφείτε στο newsletter του ART.harbour

Δεν στέλνουμε spam! Διαβάστε την πολιτική απορρήτου μας για περισσότερες λεπτομέρειες.


Εσύ τι λες;

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ