Το άπειρο δεν μπορεί να γίνει ύλη. Αλλά μπορούμε να δημιουργήσουμε την ψευδαίσθηση τού απείρου: την εικόνα.
Ασχήμια και ομορφιά περιέχουν η μία την άλλη. Αυτό το θαυμαστό παράδοξο, με όλο τον παραλογισμό του, διαποτίζει την ίδια τη ζωή, και, δημιουργεί στην τέχνη την πληρότητα όπου ένταση και αρμονία γίνονται ένα.
Από το βιβλίο του Andrei Tarkovsky «Σμιλεύοντας τον χρόνο»
Andrei Tarkovsky, 1932 – 1986, Ρώσος σκηνοθέτης και σεναριογράφος
Ίσως φαντάζει πολύ δύσκολο να ξεκινήσεις κάτι νέο, ιδιαίτερα σε μία εποχή όπως αυτή, της κρίσης, που ζούμε τώρα. Δεν είναι όμως ούτε πολύ δύσκολο, ούτε πολύ εύκολο. Χρειάζεται κάτι πολύ απλό και αυτό λέγεται “αρχή”.
Συνηθίζουμε – μετά από τόσα χρόνια στα θρανία – ακόμη και υποσυνείδητα, να βλέπουμε τον Σεπτέμβρη ως μία ευκαιρία για νέα αρχή, σαν να σηματοδοτεί την αρχή ενός νέου έτους, και σαν να μάς παρέχει μία ευκαιρία ακόμη να φερθούμε καλύτερα αυτή τη φορά, να προσπαθήσουμε περισσότερο, να στοχεύσουμε ψηλότερα, να αγαπήσουμε με μεγαλύτερη φόρα.
Και ακόμη κι αν όλα είναι διαφορετικά, κι αν δεν ξέρουμε καλά-καλά ποια νέα μέτρα θα μας βρουν αύριο, σημασία έχει να βρίσκουμε λόγους να χαμογελάμε, να προχωράμε μπροστά και σίγουρα να φοράμε τις μάσκες για το καλό όλων μας.
Καλό και δημιουργικό πρώτο μήνα του φθινοπώρου!
Ε.Σ
