Πέντε λεπτά (Αυτό είναι πολλή ώρα!) (Όχι, δεν είναι!) (Ναι, είναι!), Audrey Vernick & Liz Garton Scanlon ~ 2020

Για μένα προσωπικά ισχύει το εξής, ανέκαθεν όταν δούλευα από το σπίτι – μάλλον δυστυχώς – δουλεύα πολύ περισσότερο. Λίγο λοιπόν η δουλειά παραπάνω από το κανονικό, λίγο  η γιόγκα σε υπερβολικές δόσεις για να αντέξω τις νέες αυτές συνθήκες, λίγο η μαγειρική με την κουζίνα να έχει πάρει φωτιά τις τελευταίες μέρες… το φλερτ με την τενοντίτιδα, έγινε επίσημος δεσμός! Και ξέχασα φυσικά να αναφέρω τις ατελείωτες ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ 6 με τη Σάββυ, που είναι ως γνωστόν ένας μικρός κανίβαλος. Κάπως έτσι λοιπόν, κατέληξα να απέχω για αρκετό διάστημα από το αγαπημένο μου Λιμάνι των Τεχνών, μέχρι που ήρθε στον υπολογιστή μου το voice detection.

Έτσι αποφάσισα σήμερα να σας παρουσιάσω ένα νέο – σχετικά νέο δηλαδή, του 2020 – βιβλιαράκι, που μας έρχεται από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Θα κάνω τη σκέψη μου πρώτα φωνή και μετά λέξεις με τη βοήθεια της τεχνολογίας, και θα σας μιλήσω για το βιβλίο των Audrey Vernick & Liz Garton Scanlon, Πέντε Λεπτά (Αυτό είναι πολλή ώρα!) (Όχι, δεν είναι!) (Ναι, είναι!). Και αν με ρωτάς, νομίζω ότι είναι η πλέον κατάλληλη περίοδος για να πιάσουμε στα χέρια μας ένα βιβλιαράκι που μιλάει για την ώρα, διαβάζοντάς το στους μικρούς μας φίλους και συζητώντας μαζί τους για τον χρόνο· σε μία περίοδο που μικροί και μεγάλοι αναγκαστήκαμε να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της στιγμής.

Πόσο, λοιπόν, κρατάει μια στιγμή;

Κάποιες φορές κρατάει τοσοδούλι, ενώ κάποιες άλλες, μια στιγμή μπορεί να κρατήσει μία αιωνιότητα! Όταν βαριόμαστε, ο χρόνος περνάει βασανιστικά αργά, αλλά το ίδιο συμβαίνει και όταν βρισκόμαστε σε αναμονή. Από την άλλη, όταν διασκεδάζουμε, ο χρόνος τρέχει σαν νερό, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Φυσικά, αυτό συμβαίνει γιατί τις περισσότερες φορές – ή μάλλον όλες τις φορές – προσδιορίζουμε τον χρόνο με βάση τα συναισθήματά μας. Ο χρόνος λοιπόν είναι σχετικός! Το έχει πει άλλωστε και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Έλαβα αυτό το βιβλιαράκι αρκετούς μήνες πριν, τον Φεβρουάριο, πριν ακόμη ξεκινήσει η περίοδος της καραντίνας. Έμεινε στη βιβλιοθήκη μου για περίπου έναν μήνα, αλλά το φωτεινό γαλάζιο χρώμα του εξωφύλλου – με το μεγάλο ρολόι ζωγραφισμένο χωρίς την ένδειξη των ωρών – τραβούσε την προσοχή μου κάθε φορά που περνούσα από τη βιβλιοθήκη μου. Βλέπετε, υπάρχει ένα ειδικό ράφι αφιερωμένο αποκλειστικά στην παιδική λογοτεχνία, και τα βιβλία που βρίσκονται σε αναμονή ανάγνωσης έχουν περίοπτη θέση, με τα φωτεινά τους χρώματα να ξεχωρίζουν. Εκτός όμως από το μισό-τελειωμένο ρολόι, στο εξώφυλλο στέκεται σε τρεις διαφορετικές στάσεις και ο ήρωά μας· τον βλέπουμε χαρούμενο να τρέχει ξέγνοιαστος φωνάζοντας, αλλά και αγχωμένο με γουρλωμένα μάτια, βιαστικό, να προλάβει πριν το ρολόι δείξει ακριβώς. Ενώ στη γωνία του εξωφύλλου, σε αναμονή, στέκεται ο φιλαράκος μας με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος περιμένοντας να περάσει η ώρα.

Όταν πρέπει να βιαστείς, τα 5 λεπτά μοιάζουν πολύ λίγος χρόνος, ενώ όταν περιμένεις τη μαμά σου να τελειώσει τις βαρετές για σένα δουλειές της, τα 5 λεπτά δεν περνούν με τίποτα. Πέντε λεπτά είναι πολύ για να αντέξεις να κρατήσεις στην αγκαλιά σου πέντε βαριά βιβλία, 5 λεπτά όμως στον οδοντίατρο είναι ώρες ολόκληρες. Σίγουρα ως παιδιά όλοι έχουμε ζήσει την αναμονή στο αμάξι ή το καράβι με τους “μεγάλους” ενώ περιμένουμε πώς και πώς να φτάσουμε σε έναν αγαπημένο προορισμό. “Φτάνουμε;” και “Σε πόση ώρα φτάνουμε;”, σίγουρα έχουμε ρωτήσει, και μεγάλοι πια, σίγουρα έχουμε ερωτηθεί. Και ξέρουμε καλά ότι ακόμα και το “σε 5 λεπτά” μάς φαίνεται πολύς χρόνος όταν ανυπομονούμε για κάτι. Αλλά τίποτα δεν κρατάει περισσότερο από τον χρόνο αναμονής για να πάμε στην τουαλέτα! Ανεξάρτητα από την ηλικία μας!

Μέσα από αστείες αντιθέσεις της καθημερινότητας μιας οικογένειας, οι συγγραφείς μάς δίνουν την καλύτερη αφορμή να συζητήσουμε με τα παιδιά μας, όχι μόνο για την έννοια του χρόνου, αλλά και τη διαχείριση αυτού. Να μιλήσουμε για την υπομονή, την επιμονή, αλλά και την αξιοποίηση του χρόνου που έχουμε στη διάθεσή μας, και φυσικά τον σεβασμό στον χρόνο του άλλου. Αρετές πολύ σημαντικές που εξασφαλίζουν μία καλύτερη και πιο ισορροπημένη καθημερινότητα για γονείς και παιδιά.

Και νά τι γνωρίζουμε για τις δύο συγγραφείς, την Audrey Vernick και τη Liz Garton Scanlon. H πρώτη, μεγαλωμένη στην Νέα Υόρκη με την οικογένειά της και έναν πολύ αγαπημένο λευκό σκυλάκο, λάτρευε από μικρή τα βιβλία και κατέληξε να γίνει συγγραφέας. Εκτός από την παιδική λογοτεχνία, έχει δημοσιεύσει μικρές ιστορίες για μεγάλους σε διάφορα περιοδικά. Η αγάπη της για τα τετράποδα δε σταμάτησε στα παιδικά της χρόνια, αφού ζει στο Νιού Τζέρσεϊ δίπλα στη θάλασσα με την οικογένειά της και το αγαπημένο σκυλάκι τους. Η δεύτερη, από το Κολοράντο όπου μεγάλωσε με την οικογένειά της, τα δύο σκυλιά και τα δυο τους άλογα, μετακόμισε στο Γουισκόνσιν, μετά στο Οχάιο, το Λονδίνο, την Καλιφόρνια, και τέλος στο Όστιν του Τέξας, όπου πλέον κατοικεί. Αγαπούσε και εκείνη τα βιβλία από μικρή, ενώ, όπως μοιράζεται στο προσωπικό της website, έγραψε μία πολύ εκτενή αυτοβιογραφία στην Β’ τάξη του δημοτικού. Η καθημερινή ανάγνωση στις δύο της κόρες, την ώθησε στον κόσμο της συγγραφής παιδικής λογοτεχνίας.

Πέντε λεπτά είναι πολύς χρόνος… ή μήπως όχι;
«Άλλα πέντε λεπτά!» ή και «Τι; Άλλα πέντε λεπτά;».

Το Πέντε Λεπτά, είναι ένα έξυπνο, αστείο και πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, που σίγουρα θα εκφράσει κάθε μικρό αναγνώστη. Το βιβλίο προτείνεται για παιδιά 3 ετών και άνω. Τα κειμενάκια – μάλλον καλύτερα ας πούμε ότι πρόκειται για λεζάντες που συνοδεύουν τις εικόνες – είναι περιεκτικά και σε συνδυασμό με τους μικρούς διαλόγους των ηρώων και την ξεκαρδιστική εικονογράφηση του Olivier Tallec δημιουργούν ένα τέλειο combo, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού.

Οι εικόνες του Tallec έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον γιατί ουσιαστικά είναι αυτές που μιλούν περισσότερο. Μέσα από τις εκφράσεις, τις κίνησεις, τους μορφασμούς του μικρού αγοριού, που με το φωτεινό κόκκινο-κίτρινο μπλουζάκι του μάς χαρίζει περισσότερα από 5 λεπτά από τον χρόνο του, κατανοούμε με τον πιο ευφάνταστο και εύκολο τρόπο τι θα πει απολαμβάνω, βαριέμαι, ανυπομονώ… Ο μικρός ήρωας – που παρεμπιπτόντως δεν προλαβαίνει ούτε να μας συστηθεί μέσα σε αυτά τα 5+ λεπτά! – είναι ένα σκίτσο σχεδιασμένο με το χαρακτηριστικό στυλ του εικονογράφου, που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα πρόσωπα και τις εκφράσεις των φιγούρων του.

Με τις μολυβιές και τα περιγράμματα να είναι εμφανή, τα έντονα χρώματα να κυριαρχούν, ενώ πότε-πότε να μπλέκονται μεταξύ τους ή να “ξεχειλίζουν” από τις γραμμές, και τις φιγούρες να παίζουν κεντρικό και καθοριστικό ρόλο στις σελίδες του βιβλίου, μπορώ να πω με σιγουριά ότι αυτή η ελεύθερη και παιχνιδιάρικη εικονογράφηση θα σας κερδίσει σίγουρα το ενδιαφέρον. Σε εικονογράφηση του ίδιου κυκλοφορούν στα Ελληνικά αρκετά ακόμη βιβλία, όπως το Να ένα ποίημα που γιατρεύει ψάρια από τις εκδόσεις Μικρή Σελήνη και η σειρά Η Ρίτα και ο Μπελάς από τις εκδόσεις Αρμονία.

Θα σου πρότεινα λοιπόν να αναζητήσεις κι εσύ το βιβλίο Πέντε λεπτά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και να μου γράψεις τι σου έκανε περισσότερο εντύπωση. Ανυπομονώ να διαβάσω στα σχόλια τις απόψεις μικρών και μεγάλων αναγνωστών.

Μπορείς να βρεις τη σύντομη παρουσίαση του βιβλίου στα stories του Instagram του ART.harbour. Απλά αναζητήσετέ την στα highlights με τίτλο #bookstories!

Παρακαλούμε αφήστε αυτό το πεδίο κενό

Εγγραφείτε στο newsletter του ART.harbour

Δεν στέλνουμε spam! Διαβάστε την πολιτική απορρήτου μας για περισσότερες λεπτομέρειες.

Έχετε εγγραφεί επιτυχώς στο ενημερωτικό μας δελτίο!