Η ροή των ανθρώπων σε μια σκηνή, οι σχέσεις μεταξύ τους και το περιβάλλον τους, η αλλαγή των εκφράσεων και των κινήσεων τους – όλα συνδυάζονται για να δημιουργήσουν δυναμικές καταστάσεις που παρέχουν στον φωτογράφο απεριόριστες επιλογές για το πότε να πιέσει το κουμπί. Επιλέγοντας μια ακριβή διασταύρωση μεταξύ του υποκειμένου και του χρόνου, μπορεί να μετατρέψει το συνηθισμένο στο εξωπραγματικό και το πραγματικό στο σουρεαλιστικό.
Constantine Manos
(1934, Κολούμπια, Νότια Καρολίνα, ΗΠΑ)
O Constantine Manos ή αλλιώς Κωνσταντίνος Μάνος γεννήθηκε από γονείς Έλληνες μετανάστες στην Columbia της Νότιας Καρολίνας. Σε ηλικία 13 χρόνων εντάχθηκε στη Λέσχη Φωτογραφίας του σχολείου του και μέσα σε λίγα χρόνια ήταν κιόλας επαγγελματίας φωτογράφος. Η αγάπη του έγινε σύντομα επάγγελμα. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο University of South Carolina, ενώ λίγο αφότου ενηλικιώθηκε προσελήφθη ως φωτογράφος στη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης.
Πολύ σύντομα γνώρισε τον σπουδαίο φωτογράφο και ιδρυτή του πρακτορείου Magnum, Henri Cartier-Bresson, στο πρόσωπο του οποίου βρήκε τον μέντορά του, και έτσι γεννήθηκε το όνειρό του, να γίνει μέλος του Magnum Photos. Με μεγάλη προσπάθεια κατάφερε και απέκτησε την έπειτα αγαπημένη του Leica IIIf με φακό 50mm lens.
In those days there was usually one person in high school who had the camera with f/stops and shutter speeds and used a exposure meter. That was me: I had two Rolleiflexes and made all the pictures for the school newspaper and yearbook. Ditto at the University of South Carolina, where I was the photographer for the newspaper and yearbook.
Ολοκληρώνοντας τη θητεία του, μετακόμησε στη Νέα Υόρκη, όπου συνεργάστηκε με σπουδαία περιοδικά, όπως τα Esquire, Life, και Look. Το φωτογραφικό του βιβλίο που εκδόθηκε το 1972, Portrait of a Symphony, παρουσιάζει υπό μορφή ντοκιμαντέρ τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης. Με τα πρώτα δείγματα της φωτογραφικής του δουλειάς, επέστρεψε στην Ελλάδα για να φωτογραφίσει τον τόπο του αποτυπώνοντας τις στιγμές που έζησε σε ένα φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο Α Greek Portfolio (1972). Το Α Greek Portfolio τον βοήθησε το 1963 να γίνει μέλος του πρακτορείου Magnum. Κέρδισε τιμητικά βραβεία στο Arles και το Leipzig Book Fair, ενώ εκθέσεις του φιλοξενήθηκαν ακόμα στη Bibllothéque Nationale του Παρισιού και στο Art Institute of Chicago. Μία καινούργα έκδοση του ίδιου λευκώματος το 1999 οδήγησε στην ομώνυμη έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα.
Άλλες εκθέσεις του φιλοξενήθηκαν ακόμη στο Museum of Fine Arts στο Houston, ενώ το 1974 ορίστικε επικεφαλής φωτογράφος στο Where’s Boston? εκτός των άλλων σπουδαίων συνεργασιών του. Ο φωτογράφος ταξίδεψε στη Μάνη και την Κρήτη με σκοπό να απαθανατίσει στιγμές θρήνου και μοιρολογιού, μοναχών, γεωργών, παιδιών που παίζουν ξυπόλητα στους δρόμους σε άσπρο-μαύρο, ενώ ασχολήθηκε και με το χρώμα κυρίως μιλώντας μέσα από τον φακό του για την Αμερική των 70s και 90s. Το 2003 ο Κωνσταντίνος Μάνος τιμήθηκε με το βραβείο Leica Medal of Excellence για τις φωτογραφίες του από το λεύκομα American Color (1995). Το 2010 εκδόθηκε ο 2ος τόμος του ίδιου λευκώματος (American Color 2)
My favorite pictures have always been complex ones, which ask questions and pose problems, but leave the answers and solutions to the viewers.
