Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά την πρώτη φορά που άκουσα τη φωνή της Hannah Reid. Ήταν το 2013 και το YouTube μού σύστησε το Wasting my young years. Τι τραγούδι, είχα σκεφτεί τότε, και τι φωνή! Ήξερα με σιγουριά ότι το ένα αυτό νέο μου αγαπημένο τραγούδι θα έφερνε κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα… Και πράγματι, με κάθε νέο άλμπουμ που γεννιόνταν από τους London Grammar, εγώ γέμιζα τη βιβλιοθήκη μου (στο Spotify πια) με πράσινες καρδούλες, σημάδι πως ένα ακόμα τραγούδι τους προστέθηκε στα Αγαπημένα μου.
Το If You Wait ήρθε το 2013, ακολούθησε το Truth Is a Beautiful Thing το 2017 και το πιο πρόσφατο, το Californian Soil, γεννήθηκε το 2021. Αυτά τα τρία άλμπουμ έφεραν μαζί τους οι London Grammar τη Δευτέρα 27 Ιουνίου στο Φάληρο… Το California Soil ήταν η πρώτη φορά που έβγαινε live έξω από το αγγλικό έδαφος.
Ιούνιος 2022 και το πρώτο Φεστιβάλ μετά από 3 βασανιστικές χρονιές πανδημίας και περιορισμού θα έφερνε ως κεντρικό όνομα ένα από τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα. Οι London Grammar ήταν η αίτια να ξεχωρίσω από νωρίς στο φετινό Release Athens την 6η μέρα του Φεστιβάλ. Και η αποζημίωση ήρθε, με μία συναυλία (μία μόνο μέρα από όλες τις φαντασμαγορικές στιγμές του Release) και ένιωσα πως, πραγματικά, αφού γεννηθεί η λαχτάρα της συναυλίας, όσο μεγαλώνει η ένταση, όσο δυναμώνει ο ρυθμός, όσο οι κραυγές αυξάνονται, όταν έρχεται ο χορός, όταν το τραγούδι ακούγεται από χιλιάδες στόματα ταυτοχρόνως, έρχεται η έκσταση! Να τραγουδάς μαζί με την αγαπημένη σου μπάντα και με χιλιάδες άλλους τα τραγούδια που έχεις λιώσει στο Spotify τα τελευταία χρόνια! Απόλαυση!
Αυτό που με ενθουσιάζει σε κάθε Φεστιβάλ είναι ότι δεν μπορείς να φανταστείς πόσο τέλεια μπορεί να περάσεις μέχρι να φτάσει η στιγμή που ένας ένας οι καλλιτέχνες βγαίνουν στη σκηνή.
Φτάνοντας στην Πλατεία Νερού, και ενώ μία τεράστια ουρά έχει σχηματιστεί στον έλεγχο για είσοδο, συνειδητοποιώ ότι ο κόσμος προχωράει απίστευτα γρήγορα και σε λίγα λεπτά ακούγεται ήδη το *κλικ* από το πρώτο κουτάκι παγωμένης κοκα-κόλα που μας κερνούν στην είσοδο. Με τα εισιτήρια στα χέρια, χωρίς τσάντα, με μάσκα στον αγκώνα για να κατευνάσω το υπολειπόμενο άγχος στη μετά-εγκλεισμού εποχή, είμαι έτοιμη να ΤΟ ΖΗΣΩ. Είναι άλλωστε η πρώτη φεστιβαλική συναυλία μετά το 2019! (Ναι, 3 χρόνια μετά. Είναι ΠΟΛΛΑ!)
Στη σκηνή ακούγεται ο D3lta, ενώ οι Daphne and the Fuzz έχουν μόλις ολοκληρώσει την εμφάνισή τους. Παρατηρώντας τον κόσμο, βλέπω πόσο χαρούμενοι φαίνονται όλοι, ξέγνοιαστοι. Είναι. Κι εγώ αρχίζω να χαλαρώνω. Σκέφτομαι πόσο μου έχει λείψει όλη η αίσθηση της συναυλίας. Τι ωραίο συναίσθημα! Η μουσική μάς ενώνει, μας κάνει να ξεχνάμε αυτά τα τρία χρόνια “μοναξιάς” και να είμαστε παρόντες σε μία φοβερή διοργάνωση που μας φέρνει μουσικά ονόματα που λαχταράμε να δούμε επί σκηνής. Nick Cave & The Bad Seeds, Pet Shop Boys, Iggy Pop, Liam Gallagher, Slipknot, Manowar, BAUHAUS, Judas Priest, Clutch, Slipknot και πόσοι ακόμα… Σύντομα, ενώ χαιρετούσα ήδη τους πρώτους γνωστούς, ακούω τον γνώριμο ήχο των Hooverphonic. Άλλο ένα αγαπημένο συγκρότημα! Ο ήλιος, με μουσική υπόκρουση τη μαγευτική φωνή της Geike Arnaert, αρχίζει σιγά-σιγά να δύει, ενώ η πλατεία νερού έχει πια γεμίσει κόσμο που τραγουδάει πόσο Mad είναι About You!
Αυτό που αγαπώ στα Φεστιβάλ είναι ότι είσαι τόσο ελεύθερος να απολαύσεις τη μουσική απ’ όπου και όπως θες. Έτσι η συναυλία γίνεται εμπειρία. Και το Release Athens το εξασφαλίζει αυτό όσο πουθενά. Θες να χτυπηθείς μπροστά στη σκηνή, θες να χορέψεις πιο χαλαρά στο πλάι ή να γίνεις ένα με το πλήθος στο κέντρο, θες να κάτσεις σε ένα σκαλοπατάκι και να απολαύσεις μία δροσερή μπίρα ακούγοντας την αγαπημένη σου μπάντα στο background ή μήπως να τσιμπήσεις κάτι συζητώντας με φίλους ή τραγουδώντας μαζί τους αγκαλιασμένοι; Ναι, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις!
Everybody’s falling
Everybody’s falling in love right now
Everybody’s falling
Τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος φέρνουν στη σκηνή τη θεάρα τραγουδοποιό LP και η Πλατεία Νερού μεταμορφώνεται σε ένα ξέφρενο υπαίθριο πάρτι. Τι φοβερή σκηνική παρουσία, τι φωνή, τι απολαυστικό πρόγραμμα, τι ενέργεια! Μαζί με την μπάντα της έδωσαν τα πάντα στο κοινό που τους αποθέωσαν χορεύοντας και τραγουδώντας τους στίχους που παίζουν σε λούπα ακόμη στο κεφάλι μου. H δεύτερη φορά που παρακολουθώ τη Laura Pergolizzi επί σκηνής και μάλλον καταλήγω ότι κάθε φορά μέλλει να είναι και πιο απολαυστική.
Τα διαλείμματα ανάμεσα στις εμφανίσεις των καλλιτεχνών μάς δίνουν χώρο και χρόνο για τη μετάβαση στην επόμενη παρουσία. Οι μπίρες είναι δροσερές, λίγη ξεκούραση μετά τον χορό, πολύ γέλιο, άπειρες φωτογραφίες, βιντεάκια, προγραμματισμός των επόμενων συναυλιακών βραδιών του καλοκαιριού… Πόσο μου είχε λείψει αυτό… όλο αυτό!
Τα φώτα σβήνουν. Ένας μπλε προβολέας μόνο επί σκηνής. Μία μαγευτική γυναικεία φωνή απαγγέλει για τους ανθρώπους που είναι μόνοι, για όσους αναζητούν την αγάπη. Το μπλε γίνεται κόκκινο και οι Hannah Reid, Dan Rothman και Dominic ‘Dot’ Major είναι πια στη σκηνή. Τι τρίο! Με το California Soil από τον τελευταίο τους ομώνυμο δίσκο ξεκινούν ένα ταξίδι, μάς παίρνουν μαζί τους. Η dream pop μουσική τους έχει αρχίσει ήδη και μας ξεσηκώνει, μας ταξιδεύει κάπου μακριά, σε αυτό το μοναδικό ονειρικό τοπίο που μόνο οι μελωδίες των London Grammar και η φωνή της Hannah Reid μπορούν να σε μεταφέρουν. Όλα τα αγαπημένα κομμάτια είναι εδώ και η τραγουδίστρια περισσότερο εδώ από οποιονδήποτε. Δεν παύουν να μας πετούν ελληνικές λέξεις και να μάς τονίζουν πόσο όμορφα περνούν το πρώτο 24ωρο τους στην Ελλάδα. Κι εμείς… χανόμαστε στον ρυθμό τους!
What a way to lose your head
What a way to go to bed
What a way to get ahead…
Η στιγμή που το αγαπημένο σου τραγούδι εκτελείται live από τον καλλιτέχνη, είναι νομίζω μία από τις πιο ζωτικές στιγμές, είναι τότε που η μουσική αγγίζει περισσότερο την ψυχή και σαν να γεννιέσαι για λίγα λεπτά ξανά.
California soil, Missing, Hey now, Talking, I need the night, How does it feel, Baby it’s you, Big picture, Hell to the liars, Wasting my young years, Strong, Metal & Dust, Lose your head. Κάθε ένα από τα τραγούδια της setlist του συγκροτήματος μάς έκανε να νιώσουμε ξεχωριστά, να φωνάξουμε δυνατά, να χτυπήσουμε τα χέρια, να ζητήσουμε “κι άλλο” και φυσικά να ζήσουμε τι εστί καλοκαιρινή συναυλία!
Τα videowalls δεξιά και αριστερά της σκηνής με μεταδίδουν πλάνα από τη σκηνή live με φοβερά εφέ, το lightshow και η χημεία της μπάντας, η θέρμη της Hannah Reid, που κατέβηκε δύο φορές για να χαιρετήσει τους θαυμαστές από τη μία πλευρά ως την άλλη, έκαναν αυτή τη βραδιά ακόμα πιο ξεχωριστή.
“Θέλω να τους ξαναδώ!” σκέφτομαι αμέσως μόλις κλείνουν το πρόγραμμά τους οι London Grammar. Θέλω να τους ξαναδώ εδώ, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, θέλω να πάω σε άλλες 100 συναυλίες άλλων τόσων συγκροτημάτων και σε άλλα τόσα Φεστιβάλ! Θέλω να χορέψω, να πιω, να συναντήσω, να ταξιδέψω, να μην αντέχω τα μεγάφωνα και να εύχομαι να χτυπούν πιο δυνατά, να γυρνώ σπίτι και να μην με κρατούν τα πόδια μου, να πέφτω στο κρεβάτι σιγοτραγουδώντας τους στίχους στο repeat…
Here’s to the things you love
Here’s to those you find in love
Hell to the rest of us
Μην ξεχνάς ότι σύντομα έρχονται:
Judas Priest – Clutch – Sabaton + Blind Guardian + Epica – Slipknot + Sepultura
Πώς περάσαμε τα περσινά καλοκαίρια χωρίς μουσικά Φεστιβάλ, αλήθεια; Δεν μπορώ -και δε θέλω- να φανταστώ άλλα καλοκαίρια χωρίς συναυλίες, χορό, συναντήσεις, δυνατά line-ups, μουσική στο τέρμα, ανεμελιά και βραδιές που θα μας μείνουν αξέχαστες. Instagram & TikTok feeds έχουν πάρει φωτιά από live εκτελέσεις αγαπημένων τραγουδιών και -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- αρχίσαμε να ζούμε ξανά!
Κι αν θες να πάρεις μία γεύση από προηγούμενα Φεστιβάλ, για δες εδώ:
Release Athens 2019 | Hooverphonic – Róisín Murphy – Hozier live in Athens
Release Athens 2019 | Planet of Zeus – BRMC – CLUTCH live in Athens
Release Athens 2018 | Cigarettes After Sex – Parov Stelar – Jamiroquai live in Athens
Φωτογραφία: Βάσια Αναγνωστοπούλου / Instagram – www.vasiaanagnostopoulou.com
Release Athens Festival
