Είναι Κυριακή 23 Ιουνίου 2019, η έβδομη μέρα για το Release Athens Festival, και μία από τις πιο ζεστές για την Αθήνα. Ο καύσωνας, όμως, δε μας πτόησε. Βρεθήκαμε στην Πλατεία Νερού και απολαύσαμε τον πολυβραβευμένο Hozier μαζί με τους Róisín Murphy, Hooverphonic και JoyCut.
Η Πλατεία Νερού στο Φάληρο πάντα ανοιχτή και φιλόξενη, όπως και η διοργάνωση! Αξίζει να αναφερθεί κανείς ξανά στην εύκολη πρόσβαση στο Release Athens, την άμεση εξυπηρέτηση και τη χαλαρότητα της ύπαρξής σου στον συναυλιακό χώρο. Λίγο η θάλασσα, λίγο η φεστιβαλική ατμόσφαιρα και ο κόσμος που μοιάζει να μην έχει έγνοιες, φτάνουν για να μπεις ευθύς σε κλίμα διακοπής, μουσικής, καλοκαιρινής ανάσας στην πόλη σου.
Γύρω στις 6 μ.μ., οι JoyCut ανεβαίνουν στη σκηνή, με τον ήλιο να καίει και να κρατά, αναγκαστικά, τους ρυθμούς το κόσμου ακόμα νωχελικούς. Ο ηλεκτρονικός ήχος της μπάντας, όμως, η ανεβασμένη διάθεσή τους και τα χορευτικά tunes βοήθησαν στον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και στο να μπούμε στην πρίζα! Οι Ιταλοί από τη Μπολόνια, JoyCut είχαν άπλετο χώρο και χρόνο να μας περικυκλώσουν με urban, χορευτικούς, ροκ ήχους μιας κινηματογραφικά βιομηχανικής πραγματικότητας.
Και εκεί που παίρνεις λίγο χρόνο για να βολτάρεις και να πεις δυο κουβέντες με φίλους και γνωστούς, που πάντα συναντάς σε αυτήν τη μουσική γιορτή της Αθήνας, οι αγαπημένοι Hooverphonic είναι ήδη στη σκηνή και λίγο μετά τις 7.30 μ.μ, δημιουργούν τα πρώτα πιο pop vibes της βραδιάς που αρχίζει να πέφτει, ενώ ο ενθουσιασμός του κοινού ανεβαίνει. Οι Βέλγοι έχουν διανύσει μακρά, και αδιαμφισβήτητα επιτυχημένη πορεία, στο μουσικό πεντάγραμμο διεθνώς! Στίχοι, ήχοι, performances και βίντεο έχουν συνοδεύσει κάποια στιγμή όλων μας. Προφανώς ανυπομονούσαμε να χαθούμε στην ambient electronic και ταυτόχρονα ολίγον ψυχεδελική παρουσία τους στη σκηνή.
Από την πρώτη στιγμή, πηγαδάκια και ψίθυροι έψαχναν να βρουν αν η τραγουδίστρια έχει αλλάξει, διερωτώμενοι «Ποια είναι αυτή στη σκηνή;». Στη σκηνή λοιπόν, τα ηνία για τους Hooverphonic έχει πάρει η Luka Cruysberghs… που μια χαρά μάς ταίριαξε με την ονειρική αισθητική της μπάντας, ενώ όσο περνούσε η ώρα τη συνηθίζαμε περισσότερο. Μάλλον και η ίδια… που από χαμηλούς τόνους στην αρχή, πέρασε σε πιο groove και chillin’ ρυθμούς, από τα μέσα και μετά της εμφάνισης, με την ανάλογη μεταλιζέ fashion επιλογή να δίνει άλλο αέρα στο ροκ ύφος του set list. Αφηνόμαστε στις μελωδίες των 2 Wicky, Vinegar & Salt, Eden, Romantic, Jackie Cane και του νέου Looking For Stars, αγωνιώντας σχεδόν, να ηχήσει η εισαγωγή του Mad About You.
Και τότε, όλο το κοινό μεθυσμένο από τον εθισμό σε ένα από τα πιο λατρεμένα τραγούδια στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. Λιτοί και αέρινοι οι Hooverphonic, με όπλα μόνο τα τραγούδια τους, άφησαν το δικό τους ανανεωμένο και πάντα ξεχωριστό στίγμα, έπειτα από τρία χρόνια από την τελευταία τους επίσκεψη.
Ξεκούραση και μπαίνουμε σε έντονο show με επικεφαλής φυσικά την ανεπανάληπτη Róisín Murphy, που ανέβηκε στη σκηνή γύρω στις 9.15 μ.μ. Από τις αγαπημένες του ελληνικού κοινού, η Murphy, ξέρει πώς να δημιουργεί εικαστικές εμπειρίες γεμάτες ήχο, νόημα και υπονοούμενο, σε ένα περιβάλλον τριών διαστάσεων που καλείσαι να παρακολουθήσεις με όλες τις αισθήσεις.
Electro pop ήχοι, groove, beat, visual και έντονες εναλλαγές στη σκηνή, με την Róisín Murphy να μεταμφιέζεται συνεχώς – καπέλα, γάντια, αδιάβροχα, παντελόνια, φούστες, και φουσκωτά ανδρείκελα – έκαναν το κοινό να διασκεδάζει, αλλά ταυτόχρονα να παρακολουθεί εκστασιασμένο την παράσταση της τραγουδοποιού. Η Róisín Murphy είναι performer, που γνωρίζει καλά και τον εαυτό της και τη μουσική, γεγονός που της επιτρέπει να πειραματίζεται! Από τους Moloko στην απαστράπτουσα solo καριέρα της, δεν μπορεί παρά να εμπνεύσει τον θαυμασμό είτε σου αρέσει είτε όχι. To Sing it back το ζητούσαμε extra, και μείναμε με παράπονο αλλά πάντα χορεύοντας!
Λίγο μετά τις 11 μ.μ, έχει φτάσει η ώρα για τον πολυαναμενόμενο Hozier. Ο Ιρλανδός τραγουδοποιός έγινε διπλά πλατινένιος για το ντεμπούτο album του Hozier που είχε κυκλοφορήσει το 2014, και η Ελλάδα δεν έμεινε εκτός. Ήδη κάποιοι αναρωτιούνταν, «πώς Hooverphonic και Róisín Murphy εμφανίζονται πριν», αλλά νομίζω οι παραπάνω γραμμές αποτελούν μία απάντηση, συν του ότι ο Hozier – Andrew Hozier-Byrne, όπως είναι το πλήρες όνομά του – έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με το Release Athens να έχει τα πρωτεία της εμφάνισης.
Ουρλιαχτά, κραυγές και χειροκροτήματα υποδέχονται τον Hozier και την εξαιρετική μπάντα του στη σκηνή, οι οποίοι δεν χάνουν λεπτό και ξεκινούν να τραγουδούν Would That I. Κρουστά, έγχορδα, λάμψη και σούπερ διάθεση από όλους τους μουσικούς αποδεικνύουν, πως ο Hozier έχει δουλέψει πολύ με τους συνεργάτες του και πως σίγουρα θα μας χαρίσουν μια άρτια τεχνικά εμφάνιση. Η αλήθεια είναι, ότι παρόλο που κι εγώ – όπως όλοι στο κοινό – ήθελα δικαίως να ακούσω το Take me to Church live, ήμουν περισσότερο περίεργη να ανακαλύψω τον Hozier μέσα από τα υπόλοιπα τραγούδια του. Τι άλλο άραγε έχει να μας πει, πέρα από μια παγκόσμια επιτυχία που έχει σπάσει τα ραδιόφωνα;
Έπειτα από μία ώρα και κάτι ασταμάτητου live, ο Hozier είχε ήδη πει πολλά. Nina Cried Power, Someone New, Angel Of Small Death, From Eden, Work Song, Το Be Alone, Almost (Sweet Music), Movement… με την ατμόσφαιρα να παίρνει φωτιά από τη μία και από την άλλη να γίνεται moody και ρομαντική. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Hozier ερμήνευε άψογα κάθε κομμάτι, καθώς άλλαζε συνεχώς μουσικά όργανα, ενώ οι μουσικοί της μπάντας τα έδιναν όλα – με αποκορύφωμα την ενέργεια του μπασίστα! Το κοινό ξεσηκωμένο, δε σταμάτησε να χειροκροτά, να συμμετέχει τραγουδώντας και να χορεύει ανέμελα σε ρυθμούς indie rock και folk. Δεν έλειπαν τα εντυπωσιακά visuals με κοινωνικό περιεχόμενο, κάτι που άλλωστε συνδέεται με τη μέχρι τώρα παρουσία του Hozier, που τάσσεται υπέρ της δικαιοσύνης και της επαναδιεκδίκησης της ανθρώπινης υπόστασης μέσω μιας πράξης αγάπης.
Και με αυτόν τον τρόπο, βρισκόμαστε όλοι στο ίδιο σημείο χωροχρονικά, να τραγουδάμε δυνατά, Take me to Church, και τη συναυλία να απογειώνεται. Χαρούμενα πρόσωπα, λαμπερά μάτια και κόσμος που έγινε μια παρέα. Είμαστε όλοι ευχαριστημένοι και γεμάτοι. Φεύγοντας, δεν έχουμε παρά μόνο έναν καλό λόγο και ένα ουάου στα χείλη για τον Andrew Hozier-Byrne!
O Hozier βρίσκεται στο καλύτερο σημείο της καριέρας του. Φέτος, στο Release Athens, κέρδισε όχι μόνο τις εντυπώσεις με την καλλιτεχνική του αρτιότητα πάνω στη σκηνή – την οποία γέμισε παρά το άγχος μερικών, για το αν θα βλέπαμε ένα καθαρά ακουστικό live – αλλά και τις καρδιές των Αθηναίων. Φαίνεται, ότι ο 29χρονος Hozier έχει πολλά να δώσει στη μουσική πραγματικότητα των millennials! Η μουσική του ακόμα εξελίσσεται, παίρνει φόρμα και πνοή, χτίζεται. It’s Wasteland Baby…!
RELEASE ATHENS 2019 @ ART.harbour team
Κείμενο: Νάντια Σουφλή
Φωτογραφία: Βάσια Αναγνωστοπούλου
