Βρέθηκα, Σάββατο βράδυ, στους δρόμους του Μεταξουργείου. Περπατώντας προς το θέατρο Άλμα, αναρωτιέμαι, αλήθεια, πόσο καιρό έχω να βρεθώ σε αυτές τις οδούς με τα πόδια. Η ευκολία του αυτοκινήτου λεηλάτησε την αγάπη μου για περπάτημα. Μέσα στον αγώνα της καθημερινότητας ξεκλέβω λίγες στιγμές χαλάρωσης, όταν όμως ο χρόνος με πιέζει τότε η χαλάρωση, η απόλαυση, περνούν σε δεύτερη μοίρα.

Λίγα μέτρα πριν το θέατρο έχω ολοκληρώσει στο μυαλό μου την ιστορία του Αγαμέμνονα, του βασιλιά των Μυκηνών και του Άργους. Στη διαδρομή για την επίθεση στην Τροία, τα πλοία έμειναν καθηλωμένα στο λιμάνι της Αυλίδας. Ο στόλος δεν μπορούσε να κινηθεί, καθώς η θεά Άρτεμις εμπόδιζε τους ανέμους να φυσήξουν προς όφελός τους. Ο Αγαμέμνων είχε εξοργίσει τη θεά σκοτώνοντας το ιερό της ελάφι. Τότε, ο μάντης Κάλχας συμβούλεψε τον Αγαμέμνονα, ότι για να κατευνάσει τον θυμό της Αρτέμιδος, θα έπρεπε να θυσιάσει την κόρη του Ιφιγένεια. Έτσι κι έγινε. Μετά την άλωση και την επιστροφή του από την Τροία, η σύζυγός του, Κλυταιμνήστρα, θυμωμένη από την πράξη του, τον δολοφόνησε με τη βοήθεια του εραστή της Αιγίσθου. Μαζί εξουσίαζαν τώρα τις Μυκήνες. Μετά τη δολοφονία του Αγαμέμνονα, η Ηλέκτρα (η κόρη τους) φυγάδευσε τον αδερφό της Ορέστη στη Φωκίδα, στον θείο τους και βασιλιά της περιοχής, Στρόφιο. Ύστερα από χρόνια, ο Ορέστης επέστρεψε στις Μυκήνες με τον ξάδελφό του Πυλάδη και σκότωσε την Κλυταιμνήστρα και τον Αίγισθο σε μία πράξη εκδίκησης για τη δολοφονία του πατέρα του.

Δώσε την προσταγή σου, σε ικετεύω, να σωπάσουν.

Τι φωνάζουν ακόμη;

Για ποιον χειροκροτούν; Τι επευφημούν; Τους δημίους τους τάχα; Τους νεκρούς τους;

Ή μήπως για να βεβαιωθούν πως έχουν χέρια και μπορούν να τα χτυπάνε,

πως έχουν φωνή και μπορούν να φωνάζουν και ν’ ακούν τη φωνή τους;

Το έργο Αγαμέμνων εντάσσεται στην ποιητική συλλογή Τέταρτη διάσταση (1956–1972) του Γιάννη Ρίτσου. Πρόκειται για ένα ενδοσκοπικό κείμενο, όπου ο ήρωας φέρνει στον νου του τις στιγμές του πολέμου, τις θυσίες έγιναν και τα όρια που καταπάτησε, τη ματαιότητα κάθε φιλοδοξίας του και μοιράζεται -πια- την αγωνία του για το εφήμερο της ύπαρξής μας μέσα από έναν απελπισμένο μονόλογο. Ο Αγαμέμνων (Γεράσιμος Σοφιανός) δεν είναι πια ο ήρωας του πολέμου της Τροίας, ο μεγάλος ηγέτης και βασιλιάς του Άργους και των Μυκηνών, είναι τώρα ένας αγωνιστής τραυματισμένος ψυχικά από τις κακουχίες του πολέμου, μετανιωμένος για τις αποτρόπαιες πράξεις και τις αποφάσεις του.

Τον τρομοκρατεί η φθορά το σώματος στο πέρασμα του χρόνου, η ώρα του θανάτου που πλησιάζει και για τον ίδιον. Οι αφηγήσεις του δεν αρκούν, όμως, για να τον κρατήσουν ζωντανό. Η μετάνοια και η ματαίωση που νιώθει, μόνο να φορτίσουν μπορούν τη διαλογική (μάλλον περισσότερο μονόπλευρη) συζήτησή του με την Κλυταιμνήστρα (Μαρίνα Παντελάκη).

Μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της παράστασης είναι η είσοδος της Κλυταιμνήστρας στη σκηνή στο τελευταίο μέρος του έργου, με το μήνυμα του θανάτου πιο δυνατό από οπουδήποτε. Μία Χαροντική φιγούρα που σέρνει μαζί της τη μοίρα του Αγαμέμνονα, ενώ εκείνος καρτερικά αφήνεται στα χέρια της. Το βαρύ τσεκούρι, οι σκιές που πλάθουν τα φώτα, η δραματική μουσική, όλα ορίζουν τον τελικό προορισμό του Αγαμέμνονα. Το τέλος του.

Η σκηνοθετική ματιά του Δημήτρη Γεωργαλά ζωντανεύει επί σκηνής το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου με τρόπο μοναδικό και οι ηθοποιοί ακολουθούν σε μία μονόδρομη πορεία προς την τραγική πράξη της δολοφονίας του ήρωα.

Ώρες ώρες, μου φαίνεται πως είμαι ένας ήσυχος νεκρός που κοιτάζει

εμένα τον ίδιο να υπάρχω· παρακολουθεί με τ’ άδεια του μάτια

την κίνησή μου, τις χειρονομίες μου· — όπως τότε, μια νύχτα του χειμώνα,

κει κάτω, έξω απ’ τα τείχη, μ’ ένα απερίγραπτο, ψυχρό φεγγαρόφωτο

κι έμοιαζαν όλα σα μαρμαρωμένα, καμωμένα από ασβέστη και φεγγάρι.

Τα συναισθήματά μου κατά την άφιξη στο θέατρο είναι τόσο διαφορετικά από εκείνα που μου δημιουργήθηκαν μετά το τέλος της παράστασης. Στο κρύο, και ενώ προχωρώ προς το αμάξι, σκέφτομαι Εκείνη τη σκηνή. Η Κλυταιμνήστρα σέρνει ένα βαρύ τσεκούρι στο ξύλινο πάτωμα του θεάτρου, ενώ η σκιά της πέφτει βαριά πάνω στον Αγαμέμνονα…

Το ART.harbour σου χαρίζει 1 Διπλή Πρόσκληση για την παράσταση ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ για:

Κυριακή 19/2 στις 19:00

Άφησε εδώ το σχόλιό σου ή μάθε περισσότερα στα Social

Facebook

Instagram


Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Γεωργαλάς
Σκηνικά – Kοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ευσταθία Δρακονταειδή
Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Τσιμάρας
Επικοινωνία: Τζίνα Φουντουλάκη
Φωτογραφίες: Chris Tourlakis, Γιώργος Στυλιανός
Δημιουργικό: Αναστάσιος Σωτηρίου
Video trailer: Μιχάλης Μαυρομούστακος
Παραγωγή: EYESIN I.K.E
Ερμηνείες: Γεράσιμος Σοφιανός Μαρίνα Παντελάκη

ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΜΑ – Β’ ΣΚΗΝΗ
Αγίου Κωνσταντίνου και Ακομινάτου 15-17, Μεταξουργείο
Από 3 Φεβρουαρίου
Παρασκευή, Σάββατο: 21.00
Κυριακή: 19.00
Διαρκεια: 65 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:
15€  κανονικό
12€  μειωμένο (ανέργων, φοιτητικό, ΑΜΕΑ, άνω των 65, ατέλεια ηθοποιών)

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/agamemnon-tou-gianni-ritsou/?eventid=8637&showid=55715
και στο ταμείο του θεάτρου

Τηλ. κρατήσεων – πληροφορίες: 210 5220100

Εγγραφείτε στο newsletter του ART.harbour

Δεν στέλνουμε spam! Διαβάστε την πολιτική απορρήτου μας για περισσότερες λεπτομέρειες.


Εσύ τι λες;

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ