Ο μήνας Οκτώβριος έχει θεσμοθετηθεί παγκόσμια ως «ο μήνας πρόληψης και ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού». Ένα θέμα που αγγίζει συναισθηματικά κάθε γυναίκα, και όχι μόνο, έγινε σημείο επαφής καλλιτεχνικής σκέψης και έκφρασης.
Την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου και ώρα 20:00 είχαμε την τιμή ως χορηγοί επικοινωνίας με το ART.harbour να βρεθούμε στα εγκαίνια της Έκθεσης «η ΠΡΟΛΗΨΗ μέσα από την ΤΕΧΝΗ».
Σε μία περιοχή που θεωρείται από πολλούς μάλλον “επίφοβη”, στην Κυψέλη, ο πολυχώρος ΦΩΚΙΩΝΟΣ ΝΕΓΡΗ 16, μοιάζει με μία εικαστική όαση στο γκρίζο της πόλης το βράδυ της Τετάρτης. Ένας υπόγειος χώρος διαμορφωμένος, όπως ιδανικά φαντάζεται κανείς έναν χώρο φιλοξενίας εικαστικών εκθέσεων, συνέβαλε στην ολοκληρωτική προβολή του μηνύματος αυτής της έκθεσης μέσα από τα έργα της.
Έργα ανάλαφρα, έργα με δυναμική, έργα που δίνουν ελπίδα, κατακερματίζουν τη ζωή ή την ανυψώνουν στο ύψιστο αγαθό, έργα φοβισμένα, μελαγχολικά, έργα με δίψα για προσοχή, έργα με συναίσθημα.
Σε επιμέλεια Κωνσταντίνου Βαφειάδη, η Ομαδική αυτή Εικαστική Έκθεση, ήταν εξαιρετικά οργανωμένη, με ροή και μία ομαλή μετάβαση από την ιστορία του ενός καλλιτέχνη σ’ εκείνη του επόμενου. Ο κος Κ. Βαφειάδης, τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά, σε ένα διάλειμμα από την εκδήλωση στη μικρή αυλή της γκαλερί, είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος, καλλιεργημένος και με εξαιρετική αίσθηση του χώρου και του χρονικού μιας έκθεσης. Είναι και ο ίδιος καλλιτέχνης. Τα έργα του σκοτεινά και εγκλωβισμένα σε βίαιες, βλαβερές πραγματικότητες εκφράζουν την κόπωση του σώματος και την μελαγχολία της ψυχης.
https://www.instagram.com/p/BLMF5Yuj5GD/
Όπως αναφέρει ο ίδιος:
“Μορφές σε πλήρη απομόνωση, ως αποτέλεσμα του βιασμού, τον οποίο η ψυχή και το πρόσωπο δέχεται από το συλλογικό μοντέλο αξιών. Το τελευταίο, προϊόν αγελαίας καθεστωτικής βίας, επιβάλλεται σιωπηρά ερήμην του ατόμου, καθιστώντας αυτό απόβλητο και άρα μη βιώσιμο.”
Η τέχνη δεν έχει φύλο, όπως και η ευαισθησία και η ασθένεια.
Οι καλλιτέχνες, άνδρες, γυναίκες, όλων των ηλικιών έδωσαν το παρόν και με χαμόγελο στάθηκαν δίπλα στα έργα τους εξηγώντας στο κοινό την πηγή της έμπνευσής τους, τη στάση τους απέναντι στο θέμα το οποίο πραγματεύεται η έκθεση, τη στάση τους απέναντι στη ζωή. Πράγματα για τα οποία οι πίνακες μιλούν από μόνοι τους.
Στους πίνακες οι γυναικείες μορφές άλλοτε ξεχωρίζουν, άλλοτε διαγράφονται αχνά, άλλοτε βρίσκονται στην αγκαλιά ενός συντρόφου – συμμάχου, άλλοτε η απεικόνηση είναι αφαιρετική, όπως η θάλασσα και η φουρτούνα της και άλλοτε η μορφή αποσυντίθεται και χάνεται στις σκέψεις και τις στιγμές της σκληρής πραγματικότητας που βιώνει.
Τα γλυπτά της κας Πετρανάκη Αλεξάνδρας θα σας εγκλωβίσουν και θα σας κάνουν να αναζητήσετε την ελπίδα μέσα στον χείμαρρο σκέψεων και συναισθημάτων που γεννούν. Ο φόβος, η απόγνωση, η αδυναμία και η δύναμη, η ανάγκη για ζωή και η ελπίδα για αναγέννηση. Το πήλινο γλυπτό μιας γυναίκας να σέρνει με συρματινα δίχτυα κάρβουνα, και ένας ξύλινος κλωβός χωρίς επάνω και κάτω έδρα με ένα χέρι να υψώνεται στο κέντρο, και τα δύο γλυπτά σε μαύρο χρώμα, καθηλώνουν το βλέμμα με την είσοδο κιόλας στην γκαλερί.
Η ίδια η καλλιτέχνιδα αναφέρει χαρακτηριστικά για τα έργα της:
“Ένα μοιραίο γεγονός και ο επερχόμενος, ίσως πρόσκαιρος, εγκλωβισμός. Ζητάς βοήθεια και βρίσκεις τη δύναμη να υψώσεις το χέρι, να βρεις τη διέξοδο και να ελευθερωθείς. “Δεν έχω χρόνο για καρκίνο” λές, και κουβαλάς και αυτό μαζί με τις άλλες εμπειρίες σου που σ’ έχουν κάνει πιο πανίσχυρη και δυνατή…”
Η κα Μάγδα Αποστόλου μάς μίλησε για τη δική της επιλογή μιας πιο αφαιρετικής συλλογής ζωγραφικών εικόνων. Με μικτή τεχνική σε καμβά, οι αποχρώσεις του μπλε και του λευκού μπλέκονται με το πράσινο σε μία φουρτουνιασμένη θάλασσα που κάποτε ηρεμεί και άλλοτε συναντούν το ζεστό καφέ της στεριάς.
“Για μένα η θάλασσα και η φουρτούνα της αντιπροσωπεύει την ψυχή μιας γυναίκας όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με την ασθένεια. Είναι δύσκολο, πολλές φορές αδύνατο να ανταπεξέλθει η ψυχή, δίνει μάχη, έτσι ακριβώς όπως η θάλασσα και τα κύματα. Κάποτε η θάλασσα ηρεμεί και συναντά στεριά…”
Όταν έφτασε στα χέρια μου το δελτίο τύπου, μία από τις επισυναπτώμενες εικόνες άγγιξε βαθιά την ψυχή μου. Δεν ήξερα αν ο δημιουργός ήταν άνδρας ή γυναίκα, δεν με ενδιέφερε, ήξερα μόνο ότι ήθελα να τον γνωρίσω.
Διάβασα το όνομα “Χρυσανθόπουλος Αριστείδης” και φτάνοντας στην έκθεση έμεινα να χαζεύω το εύθραυστο χρώμα του γαλανού και του μοβ που μπλέκονταν πάνω στην ακουαρέλα. Μία γυναικεία μορφή ξεχωρίζει. Η μελαγχολία της φιγούρας και το στήθος της σε κάνουν να στέκεσαι δίπλα της, να αντικρίζεις ό,τι κοιτάζει, να ακούς την καρδιά της, να αφουγκράζεσαι την ιστορία της. Ο αγαπητός Δημήτρης Λαζάρου – που οργάνωσε και επικοινώνησε την Έκθεση – μου σύστησε έναν χαμογελαστό κύριο που ήρθε κοντά μου. Ο κος Χρυσανθόπουλος μου μίλησε για την έμπνευσή του, τις τεχνικές που χρησιμοποιεί και το δέσιμό του με τα έργα του…
“Μου αρέσει η ακουαρέλα. Ο καμβάς είναι πιο “βαρύς” για μένα. Μου αρέσει να μπορώ να εκφραστώ πιο εύκολα και ελεύθερα. Παίρνω χρόνο για τα έργα μου… Δεν τελειώνω στο πρώτο επίπεδο. Περιμένω να στεγνώσει αυτό και μετά ξανά και ξανά μέχρι να βγει το αποτέλεσμα που θέλω…
Αυτό είναι ένα ευαίσθητο θέμα. Δεν προσχεδιάζω τι θα ζωγραφίσω… Παίρνω το χαρτί και τα χρώματα και με τα πινέλα το αποτέλεσμα έρχεται μόνο του.”
Διαβαίνοντας στην έκθεση, χρειάστηκε όχι μία ούτε δύο, αλλά πολλές παρά πάνω φορές να σταθώ στα ίδια έργα για να βυθιστώ στην ιστορία τους, να ακούσω το μήνυμά τους. Όμως, ένα ζευγάρι πινάκων μού μίλησε περισσότερο απ’ όλα για τη Ζωή, για τη μάχη, για την αγάπη, για τη στήριξη και την τρυφερότητα του ενός προς τον άλλον και του ενός προς το εγώ του. Ήταν οι δύο πίνακες μικτής τεχνικής της κας Μπλούκου Βασιλικής, Blessings και Dancers.
Η ίδια μιλώντας για τα έργα της αναφέρει:
“Κάθε πρόκληση στη ζωή εμπεριέχει κι ένα δώρο, μια ευκαιρία. Κάθε δυσκολία μας φέρνει μπροστά σε ένα σημείο επιλογής. Μπορούμε να δούμε τη ζωή είτε μέσα από το φόβο, είτε μέσα από την αγάπη. Κι έτσι να έρθουμε σε επαφή με το εσωτερικό δυναμικό μας, τον αληθινό εαυτό μας, αλλά και τον αέναο ρυθμό της ζωής. Η πρόληψη είναι ένα τέτοιο σημείο επιλογής. Μια επιλογή αγάπης προς τον εαυτό μας και τη ζωή.”
Στην Έκθεση συμμετέχουν οι εικαστικοί:
Αποστόλου Μάγδα, Βαφειάδης Κωνσταντίνος, Γκινάκη Αναστασία, Δραγάτση Λουκία, Καράλη Αγγέλα, Κωνσταντίνου Πένυ, Μπλούκου Βασιλική, Μπόμπορη Αγγελική, Πανταζής Δημήτρης, Παπαδημητρίου Γιώργος, Παπαδοπούλου Σοφία, Πετρανάκη Αλεξάνδρα, Σταύρου Σοφία, Φιλιππακοπούλου Μαρία & Χρυσανθόπουλος Αριστείδης.
Η Έκθεση “η ΠΡΟΛΗΨΗ μέσα από την ΤΕΧΝΗ” θα διαρκέσει έως τις 23 Οκτωβρίου. Η είσοδος είναι ελεύθερη, και οι ώρες λειτουργίας είναι Τετάρτη έως Παρασκευή 18:00 – 21:00, Σάββατο 12:00 – 20:00 & Κυριακή 12:00 – 15:00.
Αν αναρωτιέστε ακόμα γιατί να επισκεφθείτε αυτήν την Έκθεση…
Γιατί το πιο πολυπόθητο αγαθό, αυτό της Ζωής, είναι τόσο δεδομένο που χάνει πολλές φορές την εκτίμηση που του αξίζει.
Γιατί είναι από τις φορές εκείνες που η Τέχνη, ως καθαρτήρια δύναμη, λυτρώνει, θεραπεύει, αποκαλύπτει και τελικά ενώνει το βίωμα με τον άνθρωπο.