Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγράψω τι είναι για μένα το Βερολίνο. Αρκούν δέκα μέρες διακοπών για να καταλάβεις μια πόλη; Μάλλον όχι, αλλά σίγουρα μπορείς να νιώσεις την ενέργειά της.
Το Βερολίνο με αυτήν την έννοια, θα έλεγα, πως είναι η λέξη απελευθέρωση.
Ένα ταξίδι που ήθελα να έχω κάνει καιρό, σε μία καλή μου φίλη που μένει χρόνια εδώ ήταν η αφορμή για να έρθω σε επαφή με αυτήν την πόλη. Όμως, όπως παθαίνω με κάθε προορισμό, κάθε φορά υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σημείο – ή σημεία αν είμαι τυχερή – που με κάνει να θέλω εμμονικά να βρεθώ εκεί. Αυτήν τη φορά ήταν δύο γλυπτά, το NeueWache και το MoleculeMan. Δύο σημεία μακριά το ένα από το άλλο, που μου προκαλούσαν εκ διαμέτρου αντίθετα συναισθήματα, όμως, και τα δύο την ίδια προσμονή να βρεθώ απέναντί τους, να αφουγκραστώ τι έχουν να μου πουν. Και έγιναν, αλήθεια, τελικά τα δύο πιο αγαπημένα μου σημεία στην πόλη.
Travelling light
with Ryanair.
Όπως σε κάθε μου ταξίδι, έτσι κι εδώ, το περπάτημα ήταν η αρχική μου επιλογή. Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις μια πόλη παρά περπατώντας την – και πλέον, χωρίς πλάνο ή σχέδιο. Ξέρω σίγουρα ότι υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία στον χάρτη που θέλω να επισκεφθώ, αλλά πάντα όταν περιπλανιέσαι χωρίς ορισμένες κατευθύνσεις, οι συναντήσεις με τα μυστικά της περιοχής κάνουν τη διαδρομή μοναδική.
Εδώ δυστυχώς μετά τις πρώτες δύο μέρες, λόγω ενός προβλήματος με τη μέση μου, έπρεπε να συμβιβαστώ με τη χρήση των μέσων μεταφοράς που στο Βερολίνο είναι πολύ οργανωμένα και καλύπτουν κάθε περιοχή. Σε κάθε περίπτωση, όμως, προετοιμάσου για λίγο περπάτημα καθώς οι αποστάσεις είναι μεγάλες και σίγουρα θα χρειαστεί. Με την ελεύθερη πλέον χρήση δεδομένων κινητής τηλεφωνίας μπορείς ανά πάσα στιγμή να δεις που βρίσκεσαι και να εξασφαλίσεις τη μετακίνησή σου στο επόμενο hot spot με μεγάλη ευκολία.
Μιλώντας για ευκολία, πριν ξεκινήσω στα επί μέρους, προτείνω να δεις δύο εξαιρετικά χρήσιμες εφαρμογές για την πόλη poweredbyVisitBerlin, Visit Berlin & About Berlin. Θα τις βρεις εντελώς δωρεάν στο App Store και θα κάνουν το ταξίδι σου όχι μόνο πιο ξεκούραστο, αλλά και πιο απολαυστικό.
Πληροφορίες για την ιστορία του τόπου, τα highlights, sightseeing και προτεινόμενα σημεία αναφοράς, routes, walking tours και μαγαζιά αναλόγως διάθεσης και αισθητικής, μπορείς επίσης να βρεις upcoming events, σημεία ενδιαφέροντος στην περιοχή που βρίσκεσαι και γενικά να ζήσεις το Βερολίνο likealocal. Το καλύτερο, όμως, είναι ότι και οι δύο εφαρμογές λειτουργούν και offline, οπότε μπορείς να κατεβάσεις όλες τις πληροφορίες όταν είσαι συνδεδεμένος σε wifi και να τις χρησιμοποιείς ελεύθερα χωρίς το άγχος των δεδομένων.
Berliner Dom
Γενικά το Βερολίνο είναι μία οικονομική πόλη αν δεν χαθείς μέσα στην τουριστίλα – όπως παντού δηλαδή. Καλές και φτηνές επιλογές διασκέδασης και φαγητού. Για εμάς τους art lovers είναι λίγο περιοριστικό το γεγονός ότι όλα τα μουσεία και οι galleries έχουν εισιτήριο – σίγουρα άνω των 5 ευρώ. Μπορείς, όμως, να προμηθευτείς την WelcomeCard η οποία εκτός από εκπτώσεις σε μουσεία και καλλιτεχνικούς χώρους, προσφέρει δωρεάν μετακίνηση. Υπάρχουν, όμως, και αρκετά σημεία καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος που είναι εντελώς δωρεάν, και είναι αρκετά για να σε κρατήσουν σε φουλ πρόγραμμα για μερικές μέρες. Πιστεύω πλέον με σιγουριά, ότι όσες μέρες κι αν μείνεις, το Βερολίνο σίγουρα θα σε καλέσει για μία δεύτερη επίσκεψη. Είναι δύσκολο να καταφέρεις να τα δεις όλα, ειδικά με τόσες ωραίες μπυραρίες, μπαρ, αφτεράδικα, club και λοιπά και λοιπά που σε κρατούν ξύπνιο μέχρι αργά.
Υπαίθριες food markets ΠΑΝΤΟΥ! Ετοιμάσου για πολύ φαϊ!
Το Βερολίνο μού χάρισε έναν υπέροχο καιρό με υψηλή για την πόλη, μήνα Σεπτέμβρη, θερμοκρασία και φωτεινό ήλιο που με έκανε να χαρώ περισσότερο το περπάτημα στα μεγάλα πεζοδρόμια με τα πρώτα πεσμένα φύλλα να φτιάχνουν το τέλειο φθινοπωρινό σκηνικό. Ένα άλλο πλεονέκτημα ήταν η έλλειψη υγρασίας. Με σημείο αναφοράς την alternative και αλήτικη γειτονιά του Kreuzberg όπου έμενα, αποφάσισα να γυρίσω την πόλη ανά γειτονιές. Το Kreuzberg συγκεκριμένα είναι η περιοχή που δεν κοιμάται ποτέ. Ωραία μπαρ, φτηνές μπύρες και οικονομικά κοκτέιλ, νόστιμο ανατολίτικο φαγητό – το φαλάφελ έχει την τιμητική του. Εγώ σου προτείνω πίτα με κοτόπουλο, χαλούμι, λαχανικά και σος φυστικοβούτυρου στη SAHARA ή το BASMAH και αραβική πίτα στο BARAKA με κερασμένο ζεστό τσαγάκι. Βέβαια υπάρχει πάντα και το street food, όπως η food market που πέτυχα εγώ στην Alexanderplatz…
Το Βερολίνο σίγουρα θα σε καλέσει για μία δεύτερη επίσκεψη. Είναι δύσκολο να καταφέρεις να τα δεις όλα, ειδικά με τόσες ωραίες μπυραρίες, μπαρ, αφτεράδικα, club και λοιπά και λοιπά που σε κρατούν ξύπνιο μέχρι αργά.
Baraka
Basmah
Food Market στην Alexanderplatz, κοτόπουλο με λαχανικά και παραδοσιακό λάχανο τουρσί – κάπως τσιμπημένες τιμές
…στην ίδια αγορά, όμως, αυτή η λιχουδοΒΟΜΒΑ με σπασμένα μπισκότα και σοκολάτα ήταν το κάτι άλλο!
Αγάπησα το PERLE με το ωραίο interior, όπου ήπια μία από τις καλύτερες radler μπύρες που έχω δοκιμάσει, στο KONRADTONZ για μπομπάτο negroni cocktail που μου θύμισε παλιά καλή Pasta Flora και έτυχε να παίζει μουσική ο Σπύρος, με βινύλια! Μπορείς να περπατήσεις άφοβα μέρα και νύχτα, ο κόσμος είναι χαρούμενος και οι επιλογές πολλές. Α, και ξέρεις ε; Αν είσαι καπνιστής, η καλύτερή σου. Στο Kreuzberg καπνίζεις σχεδόν σε όλα τα μπαρ. Αν βγεις, όμως, αργά το βράδυ (μετά τις 22.00) ετοιμάσου για περπάτημα, γιατί τα περισσότερα μαγαζιά είναι γεμάτα από νωρίς, οπότε θα χρειαστεί να χτυπήσεις διάφορες πόρτες για να δεις που θα κάτσεις. Δοκίμασε επίσης τα TRINKTEUFEL και το τρελιάρικο SILVERFUTURE. Έχε γενικά στον νου σου ότι εδώ τα περισσότερα μέρη δέχονται μόνο μετρητά και όχι κάρτα. Ενώ μία ακόμη ωραία περιοχή για να βγεις – λιγότερο φασαριόζικη από το Kreuzberg – είναι το Friedrichshain απέναντι από το ποτάμι, με πολλά μαγαζιά για φαγητό, μπύρα, ποτό, αλλά και το Prenzlauer Berg στη δυτική πλευρά της πόλης.
Το FIVEELEPHANT και το BRAMMIBAL’SDONUTS είναι δύο από τα πρωινά μαγαζιά που συμπάθησα πολύ, με το πρώτο να είναι το ιδανικό μέρος για έναν πολύ πρωινό καφέ πριν τη βόλτα (ανοίγει στις 8.30, ενώ το αντίστοιχο που βρίσκεται στο Mitte ανοίγει στις 8.00!) με πολύ ωραίο καπουτσίνο – ζήτα γάλα βρώμης, η γεύση είναι εξαιρετική! – και διάφορες λιχουδιές vegetarian/ gluten free/ κι όλα αυτά τα ιδιαίτερα, ενώ το δεύτερο έχει vegan πολύ γευστικά – και οικονομικά – donuts που θα τα απολαύσεις σε έναν inviting χώρο δίπλα στο ποτάμι – δοκίμασε red velvet και salty caramel, δε θα χάσεις. Αν είναι ΣΚ θα έχεις την ευκαιρία να περιπλανηθείς στην fleamarket που ανοίγει ακριβώς απέναντι, παράλληλα με το ποτάμι. Μα δεν σου είπα το καλύτερο! Και στις δύο περιπτώσεις τα τετράποδα παιδιά μας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα. Κι αν δεν έχεις ταξιδέψει με τον σκύλο σου – όπως εγώ 🙁 – θα βρεις αρκετά κουτάβια να κανακέψεις – όπως εγώ :). Δίπλα στο ποτάμι και απέναντι από το BRAMMIBAL’S (στη γωνία) θα βρεις το ANKERKLAUSE, εναλλακτικό, φτηνό, με μεγάλες μερίδες. Πάρε πρωινό ή brunch και θα με θυμηθείς – ειδικά αν είσαι λάτρης του αλμυρού.
Στο Five Elephant δοκίμασε το bagel με τυρί κρέμα
και απόλαυσε καλό καφέ με παρεά έξω ή μέσα.
Brammibal’s Donuts
Και τηγανιτά sticks με λευκό τυρί – σαν τυροπιτάκια, ναι! – στη food market ακριβώς απέναντι..
Από την άλλη βέβαια μην περιμένεις πολλά από τους εξωτερικούς χώρους της περιοχής. Αν και τα περισσότερα μαγαζιά είναι οκ, τα πεζοδρόμια δεν είναι ό,τι καλύτερο από θέμα καθαριότητας, περίεργες μυρωδιές και σπασμένα μπουκάλια σε διάφορα σημεία, κυρίως το βράδυ. Αν έχεις σκύλο, λοιπόν, θα έλεγα να είσαι πολύ προσεκτικός. Την ημέρα τα πράγματα είναι σίγουρα καλύτερα.
Και μιλώντας για φαγητό, πως θα μπορούσα να παραλείψω την λατρεμένη MARKTHALLENEUN! Καθημερινά 12.00-18.00 και Σάββατο από τις 10.00 (Κυριακή κλειστά), ο κλειστός χώρος της οδού Eisenbahnstraβe42 μοιάζει με τη Βαρβάκειο αγορά, με πάγκους που σερβίρουν διάφορες κουζίνες, γλυκά, αλμυρά, διάφορα φρέσκα προϊόντα παραγωγών και λουλούδια ακόμη σε περιμένει να τον ανακαλύψεις. Τσέκαρε το πρόγραμμα του χώρου που είναι γραμμένο σε μία από τις εισόδους της αγοράς σε blackboard με neon χρώματα – πράγματι, μέχρι κι αυτό είναι απολαυστικό! Πολλές φορές λαμβάνουν χώρα themed events και αφιερώματα σε συγκεκριμένα προϊόντα. Πριν βγεις από την είσοδο θα δεις μία τόση δα ανταλλακτική βιβλιοθήκη. Πάρε κάτι, άσε κάτι. Που πάς; Περίμενε!!! Μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις τα γευστικά τυράκια που προσφέρουν στον πάγκο ακριβώς δίπλα!
Discover the alternative Berlin by bike on a 3-hour bike tour along the banks of the river Spree to the hip districts. See the famous colorful Berlin, a city in constant renewal and find out why the city is called “poor but sexy”.
Άλλες ενδιαφέρουσες γεύσεις για να δοκιμάσεις είναι το παραδοσιακό carrywurst και τα διάφορα άλλα λουκάνικα, και φυσικά το schnitzel (σου έχω πιο κάτω ένα μαγαζάκι σχετικά). Άλλα φαγάδικα που θα πρότεινα είναι το RISACHICKEN στο Tempelhof, τα AZZAM & AMIRA που βρίσκονται και κοντά το ένα στο άλλο για λιβανέζικο, δύο Παρασκευές τον μήνα το BITECLUBstreetfoodparty θα σε ανταμείψει με διάφορες λιχουδιές που σερβίρονται στο πόδι πλάι στο ποτάμι κοντά στο Badeschiff. Για κορεάτικο στο KOOKSKOCHEN, στο METZERECK και το THOMAS–ECKBERLIN για παραδοσιακή γερμανική κουζίνα με καλή μπύρα (και οικονομικό φαγητό) – δοκίμασε το schnitzel! – ενώ στο TADSHIKISCHETEESTUBE θα γευτείς την εμπειρία του τσαγιού – λίγο τσιμπημένες οι τιμές, αλλά ο χώρος είναι πολύ ιδιαίτερος και σε ταξιδεύει σε ανατολίτικα μονοπάτια.
Μιας και μιλάμε για αγορές, θα σου πω μία ακόμη, παζάρι περισσότερο, αλλά πρέπει να το δεις ή καλύτερα να το περπατήσεις. Κυριακή 10.00-16.00 στο Mauerpark θα βρεις ό,τι μπορείς να φανταστείς. Η περιοχή μετατρέπεται σε ένα πάρτι φαγητού, ποτού και vintage αντικειμένων που δεν γίνεται να χάσεις, πίστεψέ με. Μεταχειρισμένα βιβλία, ΒΙΝΥΛΙΑ, μικροπράγματα, δερμάτινες τσάντες και πορτοφόλια, μέχρι ιστορικά αντικείμενα και πορσελάνες όλα μαζεμένα σε πάγκους και τραπέζια. Στο σημείο που τελειώνουν αυτά, ξεκινά και η γευστική απόλαυση. Μπορείς να βρεις κυριολεκτικά να φας ό,τι γουστάρεις· από ντονέρ και hot-dog μέχρι κορεάτικο, κρέπες και μπακλαβά. Το ίδιο και με τα ποτά. Θα δεις ανθρώπους μόνους, με παιδιά, με σκυλιά, με παρέα, μεγάλους, μικρούς, hipster, ροκάδες, γενικά τους πάντες. Μπορείς να συνδυάσεις τη βόλτα στο Mauerpark με το μνημείο του τείχους GedenkstatterBerlinerMauer και έναν καφέ στην οδό Kastanienalle στη όμορφη περιοχή του Prenzlauer Berg.
Μπορείς να βρεις κυριολεκτικά τα πάντα!
Σαν extra θα σου πω να περπατήσεις λίγο παραπάνω, σε πιο ήσυχες γειτονιές, κινώντας προς την ιστορική γέφυρα Liesenbrucken, και στα αριστερά της κρυμμένο στα φυτά, θα βρεις ένα από τα μοναδικά ατόφια κομμάτια του τείχους. Στον δρόμο έκανα μια στάση σε έναν πολύχρωμο θάλαμο όχι τηλεφωνικό αλλά βιβλιοφιλικό! Το Bucherboxσε προσκαλεί να ξεφυλλίσεις τα βιβλία του.
“Ατόφιο κομμάτι τείχους” πάνω από το κεφάλι μου και αριστερά, όπως κοιτάς.
Ένα ακόμη ωραίο καφέ – στην ευρύτερη περιοχή του Kreuzberg και αυτό – με το όνομα HALLESCHESHAUS, λίγα μέτρα μακριά από τον σταθμό HalleschesTor, είναι το ιδανικό μέρος για brunch. Ένα παλιό βιομηχανικό κτήριο με πολύ φυσικό φως να έρχεται από την μισο-γυάλινη στέγη, με minimal décor και γήινα χρώματα, δυνατό καφέ, ωραίο brunch και χαμηλή μουσική. Μπορείς να απολαύσεις μία κουβέντα με φίλους ή να κάτσεις σε ένα από τα laptop friendly τραπέζια – ω ναι! Τα τραπέζια χωρίζονται, πολύ καλά κατάλαβες – μέσα ή στην όμορφη αυλίτσα που είναι ό,τι πρέπει για τα φθινοπωρινά πρωινά ή απλώς να χαλαρώσεις με ένα βιβλίο.
Scrambled-eggs, με φρεσκο ψωμί, λάχανο τουρσί, κάτι χόρτα ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΑ – δεν κατάλαβα τι ήταν – και κάτι σαν γιαουρτοσκόρδιον χωρίς το σκόρδιον.
Αν είσαι λάτρης της ιστορίας, το Μουσείο Γερμανικής Ιστορίας (DeutschesHistorischesMuseum) στο κέντρο αξίζει μια επίσκεψη, όπως και το ReichstagBuilding – η βουλή δηλαδή – με τον εντυπωσιακό γυάλινο τρούλο που συμβολίζει την επανένωση της Γερμανίας. Η πανοραμική θέα σίγουρα θα σε κερδίσει. Το κτήριο ανακαινίστηκε το 1999 και γίνονται καθημερινά ξεναγήσεις· μην ξεχάσεις ωστόσο να κάνεις registration για την επίσκεψή σου online με τη μέρα και ώρα που ενδιαφέρεσαι να το επισκεφθείς – σίγουρα πάνω από 10 μέρες νωρίτερα γιατί οι θέσεις είναι περιορισμένες. Στα πλαίσια του τείχους, τσέκαρε επίσης τον εναπομείναντα DDRWatchTower της οδού Erna–BergerStraβe (μπορείς και να ανέβεις, είναι δωρεάν), και το ξακουστό CheckpointCharlie που αποτέλεσε το πιο γνωστό συνοριακό σημείο μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου.
Δεν θα μπορούσα να παραλείψω τα πάρκα. Το Βερολίνο προωθείται ως «Η Πράσινη Πόλη», και πράγματι, οι δρόμοι είναι γεμάτοι δέντρα και οάσεις πρασίνου ξεμυτίζουν κάθε τρεις και λίγο. Το πιο κεντρικό – μάλλον – πάρκο της πόλης είναι το Tiergarten. Κάτι που προσωπικά πάντα προτιμώ, είναι να αποφεύγω το μετρό και να επιλέγω κυρίως τρένο, τραμ ή λεωφορείο. Με αυτόν τον τρόπο ξεκλέβεις τα λεπτά της μετακίνησης για να χαζέψεις την πόλη σαν σε hop-on bus από το παράθυρο. Και να η εναλλακτική μου πρόταση: Με ένα απλό εισιτήριο, πάρε το λεωφορείο με τον αριθμό 100 από την Alexanderplatz, που κάνει κυκλική πορεία και περνά μέσα από το υπέροχο Tiergarten. Αν έχεις όρεξη – και είναι ακόμη μέρα! – κατέβα εκεί και περπάτησε μέσα στο πάρκο, νιώσε το πράσινο Βερολίνο και ανακάλυψε τις καλλιτεχνικές δημιουργίες που κρύβει αυτός ο πράσινος παράδεισος. Αν πάλι όχι, απόλαυσε τη βόλτα μέσα στο πάρκο οδικώς και κατέβα για νέα εξερεύνηση στο Mitte.
Περπατώντας πλάι στο πάρκο, βρίσκεσαι μπροστά στην αναστηλωμένη πύλη BrandenburgerTor και την τεράστια πλατεία. Εγώ έτυχε να βρίσκομαι εκεί σε μία εξαιρετική περίσταση· χιλιάδες άνθρωποι Βερολινέζοι και μη, διαδήλωναν για την προστασία του περιβάλλοντος, για τη σωτηρία της Γης. Είναι πραγματικά ευτυχία να βλέπεις μικρά παιδιά να κρατούν ζωγραφισμένα χαρτόνια με παιδικά σχέδια της γης και του ήλιου.
Berliner Fernsehturm
Και μία ακόμη αγαπημένη μου διαδρομή, εξερευνώντας το Mitte… Περπάτησε από τον ξακουστό TelevisionTower (BerlinerFernsehturm) προς το ποτάμι. Το μαγευτικό σιντριβάνι Neptunbrunnen με τον Ποσειδώνα και τις τέσσερις γυναικείες φιγούρες γύρω του, που συμβολίζουν τα τέσσερα ποτάμια της Πρωσίας είναι το highlight της πλατείας, και δικαίως! Στον δρόμο για το ποτάμι θα βρεις τα αγάλματα των Marx& Engels πρωτεργατών του κινήματος του Κομμουνισμού. Δεν μπορώ να πω ότι πρόκειται για σπουδαία καλλιτεχνική δουλειά, αλλά αναμφίβολα έχει σπουδαία ιστορία.
Neptunbrunnen
Περνώντας το ποτάμι φτάνεις στον Καθεδρικό Ναό (BerlinerDom) με τον σπουδαίο τρούλο. Θαύμασε την αρχιτεκτονική του 1800, τα χρώματα, βγάλε φωτογραφίες, φτάσε στη μεγάλη πλατεία και το μουσείο ιστορίας AltesMuseum (ιστορικό λέγοντας… έχει ρωμαϊκά και ελληνικά έργα… well, story of our lives.), περπάτα πλάι στο ποτάμι, τάισε τους κύκνους, χάζεψε τα πλωτά εστιατόρια και αν θες κάνε μια βόλτα μ’ αυτά. Συνέχισε στην ευθεία, εκεί είναι το Μουσείο Γερμανικής Ιστορίας και λίγο πιο κάτω θα βρεις το NeueWache, αν το πετύχεις χωρίς κόσμο, θα νιώσεις ακόμη καλύτερα τη μοναδικότητα και την ενέργεια του μνημείου.
Στρίψε δεξιά και πέφτεις πάνω σε ένα από τα Βερολινέζικα θέατρα που είναι μάλιστα αφιερωμένο στον αγαπημένο μου συγγραφέα MaximGorki. Παραστάσεις, συναυλίες κλασικής μουσικής και όπερα έχουν την τιμητική τους στην πόλη των techno party. Το συγκεκριμένο θέατρο έχει αρκετές μοντέρνες παραστάσεις και μάλιστα πολύ συχνά με αγγλικούς υπέρτιτλους. Ένα βράδυ αφιερωμένο σε αυτήν την πιο avantgarde πλευρά του Βερολίνου αξίζει. Επιστρέφοντας στον κεντρικό δρόμο, θα βρεις στα δεξιά σου μία υπέροχη σειρά από βιβλιοπώλες με αραδιασμένες τις πραμάτειες τους. Βιβλία, κυρίως γερμανικά, μα και κάποια αγγλικά, πλάι σε παλιές γκραβούρες, ενθύμια, vintage αντικείμενα, κάρτες και σημειωματάρια, χάρτες εποχής και ημερολόγια. Φυσικά, κι εδώ θα βρεις δίσκους!
Βιβλία, βιβλία, βιβλία…
Κι άλλα βιβλία, περισσότερα βιβλία…
Γιατί, όμως, αυτός ο δρόμος έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου; Γιατί λίγο πιο κάτω, περνώντας απέναντι θα βρεθείς στην Πλατεία των Βιβλίων. Η Bebelplatz, περιστοιχισμένη από πανεπιστημία και το κτήριο της όπερας, είναι άλλο ένα συγκλονιστικό σημείο στην πόλη του Βερολίνου. Αν και πολύ βολικό για όποιον θέλει να την απολαύσει, μετά λύπης μου παρατήρησα όσες φορές κι αν βρέθηκα εκεί και σε διαφορετικές ώρες της μέρας, ότι η πλατεία αυτή είναι μονίμως άδεια. Τρεις φορές την επισκέφθηκα, και τις τρεις βρήκα μόνο κάποιους ταξιδιώτες να κοιτάζουν το υπόγειο μνημείο των χαμένων βιβλίων. Ένα μνημείο για όλα τα απαγορευμένα βιβλίου που συλλέχθηκαν και κάηκαν από τους Ναζί. Μία άδεια υπόγεια βιβλιοθήκη είναι ό,τι πιο συγκλονιστικό για κάθε άνθρωπο που αναγνωρίζει την ελευθερία της σκέψης. Ένα ακόμα από τα ξεχωριστά μέρη για μένα στο Βερολίνο.
Αν θέλεις να αποδράσεις από το γκρι της πόλης, το Viktoriapark κοντά στην περιοχή του Kreuzberg ήταν μία από τις δικές μου αγαπημένες βόλτες, ενώ αφού θα βρεθείς ΤΌΣΟ ΚΟΝΤΑ δεν μπορείς να παραλείψεις μια επίσκεψη στον αριθμό 155 της οδού Hauptstraβe στο Schoneberg. Εκεί έζησε ο μοναδικός-λατρεμένος-αξέχαστος DavidBowie στο διαμέρισμα που μοιραζόταν με τον IggyPop. Μάλιστα, μετά τον θάνατο του Bowie πολλοί ζήτησαν και συνεχίζουν να ζητούν να μετονομαστεί η οδός σε Bowiestraβe. Αν έχεις χρόνο και διάθεση πρέπει-πρέπει-πρέπει να δεις το Κάστρο στο PeacockIsland που έχει μάλιστα χαρακτηριστεί από την Unesco ως μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, αλλά και το Teufelsberg, που εκτός από τη θέα που προσφέρει, ο συγκεκριμένος λόφος που χαρακτηριζόταν ως «Devil’s Mountain» φιλοξενούσε ένα μισοτελειωμένο στρατιωτικό κολλέγιο των Ναζί, ενώ μετά το τέλος του πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως αμερικάνικος σταθμός.
Μιλώντας εκτενέστερα για τα δύο top spots για μένα στην πόλη, τα οποία κατά τη γνώμη μου παρουσιάζουν ακριβώς τις δύο πλευρές του Βερολίνου…
Neue Weche
Από τη μία το NeueWeche, η μάνα που κρατά τον νεκρό γιό της στα χέρια. Μια μορφή ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ειδικά σε συνδυασμό με τον περιβάλλοντα χώρο. Το κτίσμα, το φως, οι γραμμές, το σκούρο χρώμα του γλυπτού, το κενό στο δωμάτιο… Ένα κτήριο που φιλοξενεί αυτήν μονάχα τη σκοτεινή φιγούρα και τίποτα άλλο. Το μικρό άνοιγμα στην οροφή αφήνει όχι μόνο το φως να περνά, αλλά και τη βροχή, το χιόνι, οι καιρικές συνθήκες αγκαλιάζουν το άγαλμα και η ατμόσφαιρα σε στοιχειώνει. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έγινε αναδιαμόρφωση του χώρου σε αυτό που είναι σήμερα. Κενό, μα ταυτοχρόνως ένας χώρος ασφυκτικά γεμάτος με τον πόνο του πολέμου, της καταπίεσης, τη μυρωδιά του θανάτου, τις φρικαλεότητες των Ναζί, τη θλίψη, το κενό, το τίποτα όταν όλα γίνονται όχι απλώς κομμάτια, αλλά σκόνη. Δεν μπορείς να πεις ότι αφουγκράστηκες το Βερολίνο αν δεν έχεις δει αυτήν τη φιγούρα, αλλά επίσης δεν μπορείς να πεις ότι το γνώρισες όπως είναι σήμερα, αν δεν έχεις βρεθεί μπροστά στο μεγαλείο του αγάλματος MoleculeMan στην ανατολική πλευρά του ποταμού κοντά στην EastSideGallery.
Ελευθερία. Όταν ο άνθρωπος βρίσκει το νόημα, μάχεται, δημιουργεί και νικά. Ένα ΥΠΕΡΟΧΟ μαγευτικό και απελευθερωτικό αλουμινένιο γλυπτό 30 μέτρων και 45 τόνων του Αμερικάνου καλλιτέχνη JonathanBorofski βρίσκεται στο συγκεκριμένο σημείο του ποταμού Σπρεε. Τρεις τρυπητές φιγούρες που γίνονται μία ολότητα με το φως να τις διαπερνά, στέκονται πατώντας δυναμικά στο νερό σαν να επιπλέουν και δηλώνουν την αναγέννηση του Βερολίνου. Για μένα ο MoleculeMan είναι η ελπίδα, η συγχώρεση, η ανάγκη για δημιουργία. Καθετί μπορεί να αναδυθεί από τα βάθη της αβύσσου και να δηλώσει το παρόν· διαφορετικό πλέον, ελεύθερο, το Βερολίνο δεν έχει ξεχάσει, αλλά είναι εδώ για να δείξει ότι έχει μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο, κάτι μοναδικό που γιορτάζει κάθε μέρα την ελευθερία του πνεύματος και τη δύναμη της επαφής. Όλοι μαζί, χωρίς διαχωρισμούς πια, μπορούν να κατακτήσουν τα πάντα. Όπως ο ίδιος ο Borofski είπε για το έργο του:
«Both people and molecules exist in a world of probability and the aim of all creative and intellectual tradition is to find wholeness and unity within the world.»
Molecule Man
Oberbaumbrücke
Οι περισσότεροι επιλέγουν να φωτογραφίσουν τον Άνθρωπο αυτόν από τη γέφυρα Oberbaumbrücke, έτσι, η περιοχή δίπλα ακριβώς στο άγαλμα είναι σχεδόν πάντα άδεια, ήσυχη και κατάλληλη για σκέψεις και όνειρα. Πάρε μια μπύρα ή έναν καφέ και άραξε εκεί με την παρέα σου ή και μόνος/-η με ένα βιβλίο – από αυτά που θα έχεις αγοράσει στις αγορές του Βερολίνου!
Αφού θα πας στην EastSide Gallery να φωτογραφηθείς στα graffiti, κάνε στάση στο SCHEERS για σνίτσελ (κοτόπουλο για μένα είναι το καλύτερο) με τηγανιτές πατατούλες, σος (με κάρυ για έξτρα γεύση), συνοδευτική σαλάτα με λάχανο τουρσί και μια παγωμένη κόκα-κόκα για τη χώνεψη σε γυάλινο αυθεντικό μπουκάλι – εδώ είναι λάτρεις του γυαλιού. Μάλιστα αν δεις πολλά μπουκάλια αφημένα στους δρόμους ή πλάι στα σκουπίδια, δεν είναι από βρομιά, αλλά διότι τα αγοράζουν οι εταιρείες ανακύκλωσης 20-40λ το μπουκάλι. Έτσι, οι περισσότεροι τα αφήνουν στους δρόμους ώστε οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη να τα συλλέγουν, να τα πουλούν και να εξασφαλίζουν τα βασικά.
Κολασμένο Scheers schnitzel κοτόπουλο
Μία ακόμη συνταρακτική πτυχή της πόλης παρουσιάζουν το Εβραϊκό Μουσείο (JudischesMuseumBerlin), το Topographie des Terrors – το οποίο δυστυχώς δεν κατάφερα να επισκεφθώ – και το ΜνημείοΜνήμης των Εβραίων κοντά στο πάρκο Tiergarten. Το Εβραϊκό Μουσείο στεγάζεται σε ένα κτήριο εκπληκτικής αρχιτεκτονικής σχεδιασμού του Αμερικανο-Πολωνού αρχιτέκτονα DanielLibeskind. Φως και σκοτάδι, γραμμές και γεωμετρία, ολόκληρο το οικοδόμημα είναι η ιστορία ενός έθνους. Αλλά, σκοπεύω να μιλήσω εκτενέστερα για το συγκεκριμένο μουσείο σε άλλο άρθρο – είναι τόσα εκείνα που πρέπει να ειπωθούν. Αξίζει να κάνεις μια στάση για ξεκούραση στo φωτεινό καφέ του μουσείου.
Το Topographie des Terrors είναι ένα ακόμη μέρος που παρουσιάζει τα μελανά σημεία της Γερμανίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που χάραξαν βαθιά και πικρή ιστορία. Τέλος, το Μνημείο των Δολοφονημένων Εβραίων της Ευρώπης (DenkmalfürdieermordetenJudenEuropas) είναι ένας δημόσιος χώρος – που δυστυχώς αρκετοί δεν μπορούν να κατανοήσουν την ιερότητά του και να σεβαστούν – και αφιερώνεται στη μνήμη όλων εκείνων που χάθηκαν, χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους και εξοντώθηκαν από τα τέρατα της Ναζιστικής Γερμανίας. Ένας λαβύρινθος με 2.711 πέτρινες στήλες, πιο ψηλές, πιο χαμηλές, σε έδαφος ευθύ ή ανώμαλο, φέρνει την πιο σκληρή πραγματικότητα μπροστά στα μάτια σου. Περπατάς και αναρωτιέσαι πώς ένα έθνος μπορεί να ξεπεράσει ένα τόσο ισχυρό πλήγμα. Μιλώντας και για τα δύο έθνη.
Judisches Museum Berlin
Denkmal für die ermordeten Juden Europas
Το Μουσείο των Πραγμάτων (MuseumderDinge) είναι μία ακόμη επιλογή που πολλοί παραλείπουν να εντάξουν στο πρόγραμμα της πόλης. Κι όμως, το ΜουσείοΠραγμάτων έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον κυρίως σε σχέση με το design και το branding. Η εξέλιξη των συσκευασιών τοπικών εταιρειών που εξελίχθηκαν σε παγκόσμιους κολοσσούς, όπως είναι η UHU και η PELIKAN, αντικείμενα της μοντέρνας και μεταμοντέρνας Γερμανίας, πορσελάνες εισαγωγής του 20ου και 21ου αιώνα, παρουσιάζονται βάσει υλικού, χρονολογίας, σχεδίου. Μπορείς να μάθεις περισσότερα σε άρθρο που ακολουθεί.
Museum der Dinge
Το Βερολίνο έχει καταστραφεί και αναγεννηθεί πολλές φορές. Το Βερολίνο είναι μία όμορφη ελεύθερη πόλη που σου δίνει πολλές επιλογές. Παρ’ όλα αυτά προσωπικά δεν θα την επέλεγα για το μόνιμο σπίτι μου. Ίσως το βάρος που κουβαλάει η ιστορία της, τα τόσα μνημεία θλιβερών συμβάντων… Σίγουρα, όμως, θα την επέλεγα για ένα ακόμη ταξίδι. Η δύναμη των emerging artists αυτής της πόλης είναι εκπληκτική. Από street art και installations μέχρι εκθέσεις σε galleries και art-gatherings που μπορείς να πετύχεις σε καφέ, πάρκα και πλατείες, αυτή η πόλη θα σου δώσει έμπνευση σε κάθε γωνιά της, μέσα από την επαφή με τους διαφορετικούς ανθρώπους που μπορεί να γνωρίσεις και να συναναστραφείς. Αν είσαι, λοιπόν, καλλιτέχνης πρέπει τουλάχιστον να την επισκεφθείς!
Αν και προσπάθησα να αναφέρω σχεδόν όλα τα πράγματα που έκανα εγώ, απόλαυσα ιδιαίτερα και πιστεύω αξίζουν την προσοχή σου, υπάρχουν δεκάδες άλλα να εντάξεις στο πρόγραμμά σου. Μην ξεχνάς ότι το Βερολίνο είναι μία μεγάλη multi-culti πόλη που δεν θα πάψει ποτέ να αναγεννιέται από τις στάχτες της.
Μεταχειρισμένα comics και stickers, ΠΑΝΤΟΥ STICKERS! Η πόλη των stickers!
Και κάτι ακόμα, αν σου αρέσουν πολύ οι υπαίθριες αγορές (όπως εμένα!) μπορείς επίσης να επισκεφθείς τις εξωτερικές αγορές – συνήθως θα βρεις και διάφορες λιχουδιές να τσιμπήσεις! – WochenarktKollwitzplatz, FlohmarktMarheinekeplatz, FlomarktBoxhagenerPlatz και Winterfeldtplatz. Οι περισσότερες είναι ανοιχτά ΣΚ συγκεκριμένες ώρες, μπορείς να τσεκάρεις με σιγουριά πριν πας.
Η περιοχή από το άγαλμα Molecule Man προς την Ανατολική πλευρά του Τείχους είναι πολύ ενδιαφέρουσα με μαγαζάκια και ωραία βιομηχανικά κτήρια.
Ένα ακόμη Random shop στο Kreuzberg
Επίσης, αν αγαπάς την μοντέρνα τέχνη τότε σίγουρα να επισκεφθείς τη Neue Nationalgelerie, την BerlinischeGalerie με έργα φωτογραφίας, ζωγραφικής και αρχιτεκτονικής από το 1870 έως σήμερα, την gallery Daimler Contemporary Berlin στην Postdamer, το ΜουσείοΦωτογραφίας (Museum fur Fotografie) με έργα από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα και μία μόνιμη συλλογή του Helmut Newton, αλλά και την Camera Work Photogallery στην οδό Kantstraße. Το μουσείο Bauhaus (Archive) είναι πολύ ενδιαφέρον αν είσαι λάτρης του design, ενώ πέρασε να δεις επίσης το Futurium. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο κτήριο.
Αν έχεις χρόνο και διάθεση φτάσε λίγο μακρύτερα στο ReinbeckhallenArtCenter που βρίσκεται πλάι στο ποτάμι και φιλοξενεί πολύ ενδιαφέρουσες εκθέσεις. Φυσικά το BerggruenMuseum με έργα Picasso, Cezanne, Van Gogh και άλλων είναι μία σταθερή βερολινέζικη αξία στον τομέα του πολιτισμού. Ενώ τέλος, το BruckeMuseum βρίσκεται αρκετά έξω από το κέντρο με εκθέματα των αρχών του 20ου αιώνα και κυρίως τοπία και παραδοσιακή θεματολογία της Γερμανίας.
Travel Tip: Αν επιλέξεις να πετάξεις με Ryanair (που εδώ που τα λέμε γιατί όχι; Είναι οικονομική και φθάνει στην ώρα της!) φρόντισε να προσθέσεις νωρίς βαλίτσα στην επιστροφή αν χρειαστείς γιατί με τη νέα πολιτική αποσκευών υπάρχει περιορισμένος αριθμός +1 μικρών αποσκευών με 12.90ε. Υπάρχει επίσης η επιλογή της 10kg με 20ε και η επιλογή της 20kg με 40ε.
Thank you @visit_berlin, with the press pass & the Welcome Card I had the chance to enjoy Berlin to the fullest.
Πόσο κατατοπιστική και ξεσηκωτική η ταξιδιωτική περιγραφή σου,Ελίζα μου! Μου ξαναθύμισες γιατί,αντιθέτως, θα το επέλεγα για μόνιμο σπίτι μου ή άντε στην καλύτερη ημιμόνιμο. Δεύτερη πατρίδα το νιώθω.Οικείο όσο καμιά άλλη πόλη,που,προσωπικά,επισκέφθηκα.Ακόμη και η εικόνα της πόλης από αέρος μένει αξέχαστη στο νου μου.Μια πόλη μέσα στο πράσινο ή όλη η φύση σε μια πόλη? Το συγκοινωνιακό δίκτυο ,που δένει,με συνέπεια,όλα τα σημεία της πόλης αναμεταξύ τους,οι απίστευτες βολές ,που κάνουν την καθημερινότητα των ανθρώπων εκεί εύκολη και ποιοτική,ο έμπρακτος σεβασμός στην πολυπολιτισμικότητα,η διευκόλυνση της πρόσβασης οπουδήποτε των ατόμων με αναπηρία,οι μπυραρίες,όπως έγραψες,το χριστουγεννιάτικο γκλου βάιν,τα φθινοπωρινά φύλλα,που γεμίζουν τα τεράστια πεζοδρόμια αυτή την εποχή,η ασφάλεια,που νιώθεις, όταν περπατάς στους δρόμους της πόλης,όποια ώρα της μέρας κι άλλα κι άλλα που μακραίνουν τον κατάλογο και προσκαλούν τον καθένα να τα διαπιστώσει ιδίοις όμμασι. Σε φιλώ γλυκά! Χαίρομαι πολύ,που συναντιέσαι με τη ζωή παντού!
Το ART.harbour χρησιμοποιεί cookies για τη βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη.
Με τη χρήση αυτού του ιστοτόπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Πόσο κατατοπιστική και ξεσηκωτική η ταξιδιωτική περιγραφή σου,Ελίζα μου!
Μου ξαναθύμισες γιατί,αντιθέτως, θα το επέλεγα για μόνιμο σπίτι μου ή άντε στην καλύτερη ημιμόνιμο. Δεύτερη πατρίδα το νιώθω.Οικείο όσο καμιά άλλη πόλη,που,προσωπικά,επισκέφθηκα.Ακόμη και η εικόνα της πόλης από αέρος μένει αξέχαστη στο νου μου.Μια πόλη μέσα στο πράσινο ή όλη η φύση σε μια πόλη?
Το συγκοινωνιακό δίκτυο ,που δένει,με συνέπεια,όλα τα σημεία της πόλης αναμεταξύ τους,οι απίστευτες βολές ,που κάνουν την καθημερινότητα των ανθρώπων εκεί εύκολη και ποιοτική,ο έμπρακτος σεβασμός στην πολυπολιτισμικότητα,η διευκόλυνση της πρόσβασης οπουδήποτε των ατόμων με αναπηρία,οι μπυραρίες,όπως έγραψες,το χριστουγεννιάτικο γκλου βάιν,τα φθινοπωρινά φύλλα,που γεμίζουν τα τεράστια πεζοδρόμια αυτή την εποχή,η ασφάλεια,που νιώθεις, όταν περπατάς στους δρόμους της πόλης,όποια ώρα της μέρας κι άλλα κι άλλα που μακραίνουν τον κατάλογο και προσκαλούν τον καθένα να τα διαπιστώσει ιδίοις όμμασι.
Σε φιλώ γλυκά!
Χαίρομαι πολύ,που συναντιέσαι με τη ζωή παντού!
Έχοντας ως σημείο αναφοράς την αγαπημένη μου Πράγα, νομίζω δύσκολα μπορώ να πω το ναι σε άλλη πόλη 🙂