Είναι μεσημέρι. Το κινητό μου φωτίζεται και μία φωτογραφία με ένα πολύχρωμο βιβλίο εμφανίζεται στην οθόνη μου. “Lessons in Chemistry” διαβάζω. Με τη Χ. συνηθίζουμε να ανταλλάσσουμε φωτογραφίες με τα τελευταία μας αναγνώσματα. «Δεν έχω πολύ που το ξεκίνησα, αλλά μέχρι στιγμής μ’ αρέσει πολύ» μου είπε. Αναρωτήθηκα λίγο γι’ αυτά τα «μαθήματα χημείας», αλλά για να είμαι ειλικρινής...
Δυσκολεύομαι πολύ να συγκεντρωθώ. Όλα όσα συμβαίνουν, μου συμβαίνουν, μας συμβαίνουν, κάνουν την επιθυμία μου να χαθώ στα βιβλία ανικανοποίητη. Η αδυναμία συγκέντρωσης ισοδυναμεί με αύξηση των σκέψεων και συνεπώς ένταση του χάους που επικρατεί στο κεφάλι μου. Αντιστέκομαι σε αυτό και προχωρώ προς τη βιβλιοθήκη μου. Ανάμεσα στα τόσα αδιάβαστα βιβλία στέκομαι στο σημείο με τα θεατρικά έργα....
Όταν πήρα στα χέρια μου πρώτη φορά το Το παράδοξο μονοπάτι προς το νόημα της ζωής σκέφτηκα, τι παράδοξο εξώφυλλο! Αναρωτήθηκα για μια στιγμή πώς διαβάζεται άραγε σωστά. Σύντομα κατάλαβα ότι, όπως ακριβώς και η ζωή πολλές φορές μάς φέρνει σε παράδοξες στιγμές, σε συνθήκες αμφιβολίας, απορίας και αναζήτησης, έτσι κι αυτό το βιβλίο θα φέρει παράδοξα πράγματα μαζί του. Αυτές οι...
Βρίσκομαι ξανά στη Μάνη. Στην εκπνοή ενός ακόμη δύσκολου χρόνου, αποφάσισα να επιστρέψω στο μοναδικό μέρος που γαλήνεψε την ψυχή μου φέτος, ενώ συνάμα μου χάρισε μία δόση απέραντης ελευθερίας. "Ο αέρας της Μάνης έχει κάτι 'επαναστατικό'", σκέφτομαι όταν ξαναπερπατώ στα σοκάκια του γραφικού χωριού που μένουμε. Ο χειμώνας κάνει τα Ρίγκλια να φαίνονται ακόμη πιο αγέροχα, όπως και...
Η νέα σειρά podcast που αφιερώνεται στην ψυχική μας υγεία έχει τρία βασικά επεισόδια: ΚΡΙΣΗ - ΑΝΑΠΝΟΗ - ΣΙΩΠΗ. Εγγράφοντας το δεύτερο επεισόδιο, βρέθηκα μπροστά σε αυτό το βιβλίο της ψυχοθεραπεύτριας Virginia Satir, Πλάθοντας Ανθρώπους, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος. Θέλοντας να μιλήσω για το πόσο σημαντικό είναι να βιώνουμε όλα τα συναισθήματα με την ίδια σημασία και...
Είχα μόλις αρχίσει να γνωρίζω την Κεραμική τέχνη. Όχι από τόσο κοντά, αλλά είχα αρχίσει να αγαπώ πολύ τα χειροποίητα κεραμικά. Νομίζω ότι σε αυτό, το ταξίδι μου στην Αίγινα τον Δεκέμβριο του 2019 έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Θυμάμαι με πόση χαρά γνώριζα τις δύο πλευρές των κεραμικών της Αίγινας… από τη μια μεριά ο Μεσαγρός και τα παραδοσιακά κεραμικά...
«Η Ελλάδα έχω καταλήξει από καιρό σ’ αυτό το συμπέρασμα, είναι μια συγκεχυμένη αίσθηση –θ’ άξιζε να βρεθεί γι’ αυτήν ένα γραμμικό σύμβολο– που η ανάλυσή της, η εύρεση των αντιστοιχιών της σ’ όλους τους τομείς, αναπαράγει αυτόματα και σε κάθε στιγμή την ιστορία της, τη φύση της, τη φυσιογνωμία της.»
Όταν έφυγα για Πράγα ήμουν όχι απλώς τσακωμένη με...
"Είμαι μονάχα ο δεύτερος έρωτας της ζωής σου. Μα ποιος ηλίθιος θα ζήλευε τη θάλασσα;"
Κοντά μια δεκαετία μετά, αναζήτησα πάλι το Όλα είναι δρόμος του Παντελή Βούλγαρη. Πώς να κατατάξω τις τρεις ταινίες; Με ποια κριτήρια; Ήρθε στον νου μου η αγαπημένη μου τριλογία χρωμάτων του Κισλόφσκι και θυμήθηκα το λευκό. Θυμήθηκα ότι -κοίτα να δεις σύμπτωση!- τις δύο...
Η ανάγκη του Λόγκαν, όμως, για συντροφικότητα και η αγάπη του για τη φίλη του ήταν η κινητήριος δύναμη για να ξεπεράσει τους φόβους του, να βρει αυτή τη “μια στάλα θάρρος” που θα τον κάνει να βγει εκεί έξω στον κόσμο και να αναζητήσει την αγαπημένη του φίλη!
Αυτή τη φορά σας φέρνω δύο τολμηρά και γενναία κουνελάκια, τη...
Οι Εκδόσεις Λιμάνι ξεκινούν το ταξίδι τους στον χώρο του βιβλίου με την πρώτη ποιητική συλλογή της Ελίζας Σουφλή με τίτλο στιγμές.
Μόνος καθένας ονειρεύεται τα βράδια.
Όταν κοιμάσαι
δεν ελέγχονται τα όνειρα,
κι είναι βασανιστήριο να πλαγιάζεις
μ’ ένα ανικανοποίητο εγώ.
το εγώ
Η ποιητική συλλογή “στιγμές” αποτελείται από ποιήματα που γεννήθηκαν την περίοδο των ετών 2010-2020.
Όταν ο άλλος γίνεται ο Άλλος, όταν το Εσύ...
